STAD MAASTRICHT

Toen ik voor de eerste keer ging varen in 1955 kwam ik op de Stad Maastricht terecht, dat was toen het oudste schip wat er voer, in 1919 gebouwd. Ik was ketelbinkie van de matrozen, mijn maatje heette Fred, kwam uit Den Haag en was ketelbinkie voor de stokers. Je moest alles schoonhouden met vim en zeewater want zoetwater was er achteruit niet, en groene zeep met zoutwater werkt niet, ook moest je voor elke matroos dagelijks 2 emmers zoetwater halen in de midscheeps en voor de bootsman 4 emmers, plus het water om af te wassen. Als je je eigen de pleuris had gewerkt om de gang (allemaal kraaldeeltjes) schoon te krijgen kwamen die boeren terug van dek waar ze de hele tijd aan het bikken waren (nog met hamers) dan liepen ze tegen je schone wantje aan en de bootsman als laatste, ja je begrijpt het al, dan was de gang al weer vuil en kreeg je weer een paar schoppen onder je hol. Wanneer er eten over bleef was het motto van de matrozen, over de muur ermee anders krijgen we het morgen weer te vreten. Maar als je bij de kok kwam voor het eten van de tweede shift kreeg je daar op je donder omdat er niets over was.

Gelukkig brak de kok zijn poot in Savona, en omdat ik brood kon bakken (ik had aan de wal in een bakkerij gewerkt) en goed met de 2ekok-bakker kon opschieten werd ik bakker voor de rest van de reis en een onder de gage moest mijn werk overnemen.

Met die tweede kok kon ik goed opschieten want als hij de wal was opgeweest en lekker doorgezakt vroeg hij mij om brood te bakken, althans om vast zijn deeg te maken, als beloning zou hij me dan in Bona meenemen naar een echte hoerenkast.

Drie maanden me eigen de tering gewerkt en meer slaag dan eten, en bij het afmonsteren nog acht gulden over. Maar achteraf gezien toch een pracht ervaring. De bemanning van achteruit kreeg nog elke dag om 12 uur schootaan ofwel een oorlam bij de hofjood in de midscheeps, maar wel door de patrijspoort. Van hem kreeg je ook elke week rantsoenen voor de bemanning zoals koffie, thee, cacao, stroop, dikke melk enz. en geloof maar niet dat je ook maar een blikje extra kreeg. Stroop en cacao werd niet gebruikt tot ik op het idee kwam om het doorelkaar te doen, dan had je een soort chocopasta en dat werd WEL gegeten.( het gifmengen zat er toen al een beetje in denk ik)

Later heb ik alleen maar in de kombuis gewerkt van koksmaat tot chef-kok.

Mijn vader heeft ook een reis gemaakt bij de Halcyon lijn op de Stad Arnhem, dat was in 1930, hij vond het wel een goede maatschappij, maar ja hij was kajuitbediende, dus dan zit je dichter bij het vuur.

Jan Baldé