Uw Gastheer Jos Komen heet U van Harte Welkom

Scheepvaartsite met humor, leuke en waargebeurde verhalen, shanty's en oude zeemansliederen.

Soms was het eten aan boord zo slecht, dat er zelfs geen meeuwen achter het schip aanvlogen.

Grote stempels op de dozen proviand met de tekst:

Alleen geschikt voor Scheepsgebruik

Mijn eigen verhalen op bladzijde 3 gaan over de Koopvaardij en de Kustvaart uit de periode 1960-1980

en over de Watersport en komen uit eigen pen.

Hieronder kun je een muzikaal voorproefje nemen door hieronder op Ketelbinkie te klikken.

(Toen wij van Rotterdam vertrokken met de 'Edam, een ouwe schuit).

Om dit mooie ouwe levenslied mee te kunnen zingen vind je hieronder de gehele tekst.

Toen ik 12-13 jaar was ging ik in totaal 3 maal een week de Noordzee op tijdens de zomervakantie als prenter op de KW-98 het 'Arendje' een kotter gebouwd in 1939.

Als je op de foto klikt zie je nog een andere versie van deze boot.

Mijn moeder ging de eerste keer poolshoogte nemen, want ze wilde wel weten waar ik op terechtkwam.

Ze had meteen al een aanvaring met de in mijn ogen wel 70-jarige? kok, want die begon te muiten: "een vrouw en een kip zijn de pest op een schip", daar kwam hij mee toen hij hoorde dat mijn moeder uit Zandvoort kwam.

Een oude vete tussen Kattekers en Zandvoorters kwam toen even boven water. Jammer genoeg weet ik de details hier niet meer van.

Ik lag dan meestal een week lang groen van de zeeziekte in mijn kooi met naast mij een klomp om in te kotsen. Op de laatste reis was na 3 dagen mijn zeeziekte voorbij en sindsdien heb ik er gelukkig nooit meer last van gehad. Met dank voor deze foto aan Jan van Beelen van Het Katwijks Museum en Rob Huijsing van Het IJmuider Zeehavenmuseum.

Als er vroeger bij ons thuis een verjaardag gevierd werd, was deze avond pas echt geslaagd als mijn vader en ooms (vreemd genoeg zongen mijn tantes niet mee) het volgende lied ten gehore brachten:

Deze traditie probeer ik af en toe in ere te houden...

De Tekst:

Je kunt me mailen voor reacties of suggesties:

Mijn monsterboekje:

Ik had destijds dus geen Bijzondere kentekens (Gene), maar ik heb destijds monsterboekjes gezien waar deze wel in stonden: hazelip, mank, bloemkooloren, bochel, alles wat maar iets verschilde met de doorsnee burger stond vermeld.

Op de volgende schepen heb ik als stuurmansleerling gevaren.

Caltex Rotterdam

Caltex Arnhem

Gulf Hollander

Op de schepen hieronder heb ik als 4e en 3e stuurman gevaren...

Gulf Hansa

Gulf Italian

Gulf Swede

Gulf Hollander

Met deze Nedgulftankers kwamen we bijna iedere 5 weken in Port Said, daar kwam altijd een zekere Ali aan boord, die kon guldens laten verdwijnen, je haar verzieken (niet goed, haar terug), kuikentjes uit je oor halen en je verneuken met Balletje-Balletje.

Hij verkocht dirty pictures en je kon tickets bij hem kopen voor een tent, waar een ezel de hoofdrol speelde in een sex-show. Hij kon je in contact brengen met zijn mooie zus van 18 en een 'Spaanse Vlieg' leveren. Hij was leverancier in Port Said van 18 karaats gouden ringen met een "real Alexanderstone". Hij verkocht poefs, camelseats en houtsnijwerk. De allereerste keer dat ik Ali ontmoette, verkocht hij me een recent nummer van het weekblad Panorama. Ik was van tevoren al gewaarschuwd, dat ik flink af moest dingen bij die Arabieren dus ik halveerde zijn vraagprijs en tot mijn verbazing ging hij er meteen mee akkoord. Hij scheen nogal haast te hebben met deze transactie. Even later kwam de eerste stuurman mijn hut binnen, die me meteen op mijn sodemieter gaf zoals ik nog nooit heb meegemaakt. Hoe ik het als verdomde leerling in mijn ziekelijke hersens haalde om ongevraagd zomaar een Panorama, die hij net met de post had binnengekregen uit zijn hut te jatten en dit de normaalste zaak van de wereld te vinden. Nadat ik hem verteld had, dat ik hem eerlijk gekocht had van Ali vond hij het eigenlijk wel leuk. Hij was ook fotograaf; onderstaande foto's zijn door Ali gemaakt, na bijna 40 jaar ziet het er technisch nog redelijk uit.

In Port Said lagen we altijd op boeien gemeerd, wachten tot het Zuidgaande konvooi kon afvaren. Als derde stuurman stond ik op de bak tijdens "Voor en achter". De trossen werden door een bootje naar de boeien geroeid en daar vastgemaakt. Op een goede avond kwam er een bootje wel heel erg vroeg langszij en er werd geschreeuwd, dat ik 2 trossen alvast moest laten zakken. Met plenty slack. En al uitvierende werd er nog steeds om nog meer slack geschreeuwd. Nadat er verdacht veel tros was uitgegeven besloot ik het vieren te stoppen. Dat hadden ze op dat bootje snel in de gaten en werd er het mes in gezet en de rest van de tros maar opgegeven. Wij waren 2 dure trossen kwijt en een neef van Ali had weer een aardig zakcentje verdiend. Tip voor de huidige zeeman die in Port Said ligt: schroef de PC in je hut goed vast, want hier zie je hoe Ali zijn hardware op de markt verkoopt.

Reactie op 8 december 2001: Hallo Jos, ik wou even zeggen dat Ali 2 jaar geleden nog steeds zijn kuikens zoek maakte, een laaielichter eerste klas ken hem al een jaar of 20. Verder wil ik nog even kwijt dat je site een must is voor elke goedgeaarde zeeman, maar waar zijn die nog te vinden???

Reactie op Ali van Frans Willemse, die als sparks gevaren heeft van 1959 tot 1968:

Ali in Port Said had bij ons aan boord minder geluk, na het balletje-balletje en de kuikens zou hij een truc met een Nederlands tientje van de bootsman laten zien. Dat mocht hij onder voorwaarde dat de boots het wel terug moest hebben. Gegarandeerd, maar even later bleef het tientje toch spoorloos. Daarop pakte de boots Ali bij beide schouders vast en zagen we Ali overboord gaan onder het motto: "Tientje weg, Ali weg". Geen arabier kon toen vermoeden (en ik trouwens ook niet) dat hij na die plons nog eens droog op een website terecht zou komen.

Op de Gulf Swede heb ik ooit een jaar achtereen aan boord gezeten...

"SEMPER MARIS, SEMPER PENIS" (Altijd op zee, altijd de lul)

Als je dan thuiskwam was het eerste wat ze vroegen: "Wanneer ga je weer weg?"

Aan mijn moeder vroegen ze wel eens: "Werkt uw zoon?" Het antwoord was dan: "Nee, hij vaart".

Als ik bij de marine gevaren zou hebben, was ik nu al lang en breed met pensioen geweest. Hier een mooi voorbeeld van het werk wat wij bij de koopvaardij in ons eentje deden en hoe het er bij de marine aan toegaat.

Op de kustvaart kwam ik vaak in Delfziel, zo ook Ede Staal die in Groningen heel populair is.

De muziek:

De tekst:

Op een van de Nedgulftankers voer ik met een elektricien, die als voornaamste taak had: het controleren van het licht in de koelkasten. De koelkasten waar het bier koud stond werden dagelijks meerdere malen op hun functionaliteit getest. Zijn lijfspreuk was een vrije vertaling van de wijze woorden van Vader Cats:

"WERKEN IS DE PEST VOOR DE DRINKENDE KLASSE"

De elektricien draaide ook altijd de (3) films uit de walport box, totdat de maatschappij het draaien van films niet meer als overtime beschouwde. Toen mocht men op basis van vrijwilligheid het apparaat bedienen. Ik herinner me veel films uit die tijd, die je soms van ellende wel 10 keer moest bekijken als je geen gelegenheid had om te ruilen of in het Suezkanaal dezelfde box van de reis ervoor weer terugkreeg. Zo hadden we maanden lang de film 'Lawrence of Arabia' aan boord toen we alleen maar op de PG voeren. Hier een typische tankerscène.

HISTORISCHE TERUGBLIK OP NEDGULF TANKERS (1962 t/m 1975)

Na een tijdje aan de wal geklooid te hebben, ging ik op droge ladingschepen van rederij Triton varen (dochter van de Koninklijke Rotterdams Lloyd) daarvoor moest ik zelfs een jassie Toetoep aanschaffen. Op deze schepen was ik 3e en 2e stuurman.

Goeree

Putten

Voorne

Walcheren

Eemhaven

Iedereen die een mooi, interessant of leuk verhaal over scheepvaart of watersport heeft, kan het hier publiceren door het te mailen:

Reis en fotoverslag van Ron de Jong Beekhuijsen op de Clyde in 1964

Bootvluchtelinge uit Vietnam a/b van de Nedlloyd Agulhas

Foto's en bijzonderheden van schepen van de grootvader en de vader van Amanda

Van Pete mooie oude foto's van de Stad Haarlem

Kombuizer Rob van der Sluis is 4 jaar in de PG gestationeerd geweest van 1983 tot 1987 tijdens de Iran/Irak oorlog veel scheepsbranden geblust en veel schepen naar Ghadani Beach gesleept. Hier de Smit Matsas1 (ex Poolzee 3) na een voltreffer van een Exorcet raket.

Jan Sanders plaatjes

Verhalen afkomstig uit het maandblad "De Uitlaat" van de KPM opgestuurd door Willem Visser

Scheepspraat heeft naast diverse artikelen in regionale bladen ook de landelijke pers gehaald:

Het Algemeen Dagblad. In de rubriek: "Achter het web"

Ook afkomstig van Willem Visser:

Alles over de Nederlandse Koopvaardij 1940-1946. De site van Henk Meurs

Update 4/2/05 "Stoomfietsen" Uit Scheveningen, IJmuiden en Vlaardingen van Rinus Nutbeij

Met tekst van Jan van der Lugt (RIP) bij de Vlaardingers

Nostalgische plaatjes uit de bekende Captain Grant albums (je kreeg ze bij een pakkie shag)

Varen bij de Nedlloyd in de 70-tiger jaren, site van Arie van Dooren

Site over de Belgische koopvaardij van onze Belgische vrienden Frans en Jefke

Site van Sparks Arie van de Ruit o.a. over die mooie ouwe tijd bij Nedgulf tankers

Het leukste en gezelligste scheepvaartforum is uiteraard Kombuispraat.

Op Kombuispraat kun je direct je verhaal kwijt. Het is een veelbezocht forum om even lekker slap over vroeger aan boord te ouwehoeren. Als je scheepsfoto's zoekt of informatie over schepen waar je vroeger op gevaren hebt, is er grote kans dat je hier succes hebt.

Het Nieuwe Kombuispraatforum

Hallo Manne, as je op die kop van mijn klikt staat mijn eerste Moppehoek van Kombuispraat erop.

De laatste moppe daarvoor mot je naar het forem gaan.

De balluuuuhh

Het allereerste onderwerp op Kombuispraat (17/11/2001) ging over scheepsgerechten. Dit is verwijderd omdat het te lang onbeantwoord bleef. Gelukkig had Frans Willemse een kopie hiervan en is dit stukje geschiedenis bewaard gebleven.