Vertrek
West-Afrikaanse haven
Het is voor- en achter en zoals gewoonlijk is het vertrek weer net na werktijd dus het vuile biertje schiet er bij in.
Ook in deze haven gebruiken we geen sleepboot, het is enkel trossen los en vertrekken.
Nog even achter blijven om de afstanden door te praaien en dan zal het zo wel klaar achter zijn.
We vertrekken achteruit varend van de kade en dan met de kont bakboord uit een halve draai en we liggen met de kop tussen de pieren en kunnen zo naar buiten.
Ze hebben er zin in op de brug en we gaan met een flink vaartje achteruit.
Ik hou de afstanden goed in de gaten en zo te zien gaat alles goed.
Plotseling zie ik iets op het water dobberen en na eens goed kijken zie ik dat er iemand zwemt en we gaan er met een rotvaart recht op af.
Gelijk via de walkietalkie de brug waarschuwen en als ze daar zien wat er aan de hand is gebeurd er van alles te gelijk.
Volle kracht vooruit en het schip begint te schudden en te schokken door de plotselinge veranderingen van omwentelingen van de schroef.
We blijven recht op de zwemmer af gaan die zwemt voor z’n leven maar steeds dichter bij het achterschip komt.
Ik blijf de afstanden doorgeven aan de brug en waarschuw dat het zo niet goed gaat.
Dat zien ze daar ook in en plotseling begint de kapitein door de walkietalkie tegen me te brullen : WAT DOET DIE VENT DAAR ?
ZWEMMEN !! roep ik terug.
Dat zie ik godverdomme ook wel roept de ouwe waarop ik, ondertussen ook behoorlijk de zenuwen hebbend antwoordt, waarom vraagt u het dan.
Schreeuwend dat ik m’n brutale kop moet houden zie ik hem over de brug rennen en neemt hij het over van de loods.
Net op tijd liggen we stil en over de railing naar beneden kijkend zie ik een jongentje onder de kont van het schip door zwemmem.
Met een brede lach op zijn gezicht zwaait hij naar ons, een groot stuk hout meetrekkend dat hij uit de haven gevist heeft.
Het schip is ondertussen gevaarlijk dicht naar de kade aan de andere kant van het haventje gedreven en daar begint men onrustig te worden op de vissersbootjes die daar liggen.
Na een hele reeks manoeuvres voor- en achteruit weet kapitein, die nu alles goed is afgelopen weer de rust zelve is, het schip weer met de kop tussen de pieren te krijgen en varen we veel later dan gepland de haven uit.
Toch maar een vuil biertje op de goede afloop genomen en de kok chagrijnig dat hij weer de nodige bordjes eten op standby moest zetten.