TOBY’S  PARADISE

 

In de jaren 60/70 bestond de oude Anson Road nog in Singapore.

Een prachtig stukje oud Singapore dicht bij de haven.

Een keur aan winkeltjes waar alles te koop was wat een zeeman nodig had,

Van de duurste stereo installaties tot de goedkoopste prullaria, je vroeg nooit mis, wat er niet was werd wel gehaald.

Ook aan kroegen geen gebrek en de bekendste in die dagen was Toby’s Paradise.

Daar begon en eindigde voor de meeste het bezoek aan Singapore.

Een grote bar waar ’s avonds een band speelde en een keur van serveerstertjes, gekleed in witte uniformpjes en een kittig mutsje op de zwarte haren.

Bij de ingang stond “India Piet” met zijn handel en daarnaast bij de toiletten was de kapper.

We zitten aan de bar en zoals al vaker gebeurt is, de o.g  heeft weer snuit, een prachtige Maleise laat duidelijk merken dat ze een oogje op hem heeft.

De eerlijkheid gebied te zeggen dat de o.g. er voor de dames aantrekkelijk uit moet zien want  met zijn prachtige volle baard komen ze als vliegen op hem af en zien ons niet staan.

Aan boord loopt hij voortdurend op te scheppen over zijn succes bij de dames en dat zijn de meeste van ons nu wel een beetje zat.

Een voordeel is dat hij nog haast geen Engels spreekt en vaak een beroep moet doen op een stapmaat om de conversatie voor hem op gang te houden, soms lukt het iemand om op die manier zelf met de dame aan de haal te gaan.

Daar lijkt vanavond geen kans op, het meisje is helemaal weg van hem en zit maar over zijn baard te aaien.

Mij valt deze keer de eer te beurt om voor tolk te spelen en ze vertelt me dat ze weg is van zijn mooie baard en graag de kennismaking met hem ergens anders wil voortzetten.

Wat zegt ze, wat zegt ze, vraagt de o.g. ongeduldig en ik ruik mijn kans.

Deze keer heb je pech vertel ik hem, geen snuit, dat meisje vind die rooie rotbaard van je maar niks, zonder dat ding was ze graag met je mee gegaan.

Beledigd gaat hij een eindje van haar vandaan zitten en even later verdwijnt hij.

Ik probeer het gesprek voort te zetten maar ze wil alleen maar over die baardaap praten.

Plotseling worden haar ogen groot van schrik en als ik opkijk zie ik de o.g. terug komen.

Hij is naar de kapper geweest en heeft zijn baard laten afscheren.

Met een brede lach op zijn blote billen gezicht probeert hij het meisje te omarmen.

Wild duwt ze hem weg, geeft hem een draai om zijn oren en beent woedend Toby’s uit.

Ook ik moet even later benen maken….

Dit verhaal van Arie Hazebroek speelde zich af op de "Seinelloyd".