STUKKIE PIJP

Midden jaren 70 en we liggen met een S-kerk voor anker in de PG.

Het is juli dus bloedheet en de airco ligt al dagenlang op z’n reet.

Al het bier staat achter zegel dus  maar een beetje vissen ’s avonds en

’s nachts vaak een matras aan dek want in de meeste hutten is het niet uit te houden.

De dekdienst draait tropendienst maar in de machinekamer is daar geen tijd voor.

Een hulpmotor voor survey en een hele reeks uitlaatkleppen van de hotlo staan op het programma.

Ik ben druk bezig als één van de WTK’s me roept;

Bankie kun je effe helpen, even een pijpie lassen dan krijgen we de AC misschien weer aan de praat.

Ik kijk wat er nodig is en duik de schroefastunnel in waar het lange ijzer in een stelling ligt.

Een pijpensnijder heb ik meegenomen dan hoef ik alleen maar een stukkie af te snijden.

De goede maat pijp is snel gevonden en ik begin met een stuk af te snijden.

Net begonnen of ze komen me al weer roepen, vind ik niet erg want het is bijna zestig graden in de tunnel.

Er blijkt niets aan de hand te zijn, stomme”fietsenmakers”, kunnen ook nooit iets zelf.

Snel weer aan het snijden maar het schiet niet erg op, er is geen doorkomen aan en ik draai me een ongeluk wordt gewoon duizelig in die hitte.

Toch maar eens kijken of het snijwieltje van de pijpensnijder wel in orde is.

Als ik de pijpensnijder van de pijp haal zie ik wat er aan de hand is, al die tijd heb ik op een stuk  massief ijzer zitten draaien terwijl ik zeker weet dat ik een pijp heb gepakt, ik ben toch niet gek ?

Als ik om me heen kijk zie ik nog net een zootje grijnzende fietsenmakers achter de waterdichte deur van de tunnel wegduiken ! ! !

Arie Hazebroek