Genoeg tijd voor de vrijgezellen om verkering te zoeken en dat kost niet veel moeite, haast elke avond is er wel ergens een party, is het niet aan boord dan heeft iemand wel een adresje aan de wal waar wat te doen is.

Ik ben die reis in Nieuw Zeeland getrouwd en moet verplicht met mijn vrouw op familie bezoek.

Veel liever was ik aan boord gebleven want ook dit weekend is het weer volop party time.

Als we rond middernacht bij de gangway afgezet worden zien we een klein opstootje.

Eén van de Spaanse matrozen, Speedy door ons gedoopt, heeft zo te zien een beetje mot met zijn meisje.

Als we dichterbij komen is te merken dat Speedy, die halverwege op de gangway staat, behoorlijk aan zijn merk zit en eigenlijk beter af zou zijn in zijn kooi.

Zijn meisje staat op de kade en zit hem behoorlijk uit te dagen, ze doet alsof ze een stierenvechtster is en dat werk op Speedy als de bekende rode lap op de stier.

Bij elk olé wordt hij kwader.

Vanaf de gangway neemt hij een in zijn ogen gigantische sprong in de richting van zijn meisje en beland boven op een auto die daar geparkeerd staat.

Heel het dak is ingedeukt en Speedy blijft verdwaast op de wagen liggen.

Ik heb de auto herkend als de nieuwe wagen van kennissen van een ander bemanningslid.

Een vreselijke opschepper die haast elke dag bij ons aan de bar zit en we hebben al menigmaal moeten aanhoren wat die wagen wel niet gekost heeft.

Met elk rondje doet hij mee maar zelf eens wat weg geven is er niet bij.

Als ik zie dat Speedy niets mankeert en er verder niemand iets gezien heeft sleur ik hem vlug van de auto en met behulp van mijn vrouw en zijn weer ontnuchterde meisje brengen we hem naar zijn hut.

In de bar is het feest nog in volle gang en de auto eigenaar heeft het hoogste woord dus die weet nog van niets en drukken haar op het hart om aan niemand iets te vertellen.

Weer laat hij iedereen weten wat voor mooie wagen hij gekocht heeft en wat die wel niet gekost heeft en ik kan het niet laten en laat even weten dat iemand die zo’n dure wagen kan kopen ook wel eens een biertje kan weg geven of is hij soms aan het sparen voor de eerste afbetaling.

Maar daar gaat hij niet op in en blijft gewoon doorbrallen.

De volgende morgen vertel ik een doodzieke Spanjool wat hij die nacht gedaan heeft en dat voor zover ik weet niemand iets gezien heeft dus mondje dicht.

Hij schrikt zich rot want hij herinnert zich niets meer, als tussen de middag een briesende autoeigenaar aan boord komt is hij in geen velden of wegen te bekennen.

Iedereen rent naar dek om de schade te aanschouwen en als hij al die grijnzende koppen ziet en ons commentaar hoort druipt hij al snel af.

Ook bij de politie krijgt hij geen gehoor want er staat een groot bord bij het begin van de kade.

Parkeren op eigen risico !!