OVERALL       

Samen met de 3^e wtk en de motordrijver loop ik de 12-16 op de Marne Lloyd.

We zitten op de oversteek van het Panamakanaal naar Kaapstad.

Alleen even gebunkerd in Carracasbaai op Curaçao.

De derde komt die middag beneden met een grote scheur in zijn ketelpak, duidelijk is te zien dat hij er niets onder draagt.

Over zijn schouder hangt een andere overall en als de wacht is overgegeven en hij zijn koffie heeft gaat hij op het bankje bij de manoeuvreerstand zitten en begint knopen aan te zetten.

Voorzichtig kijk ik de motordrijver aan en die knikt haast onmerkbaar, we zitten duidelijk op één lijn..

We blijven een beetje bij de manoeuvreerstand rondhangen en eindelijk staat de 3^e op en trekt zijn kapotte ketelpak uit.

Als een goed op elkaar ingespeeld team grijpen we ieder een overall en rennen de trappen op naar dek, de overalls gooien we midden op het ruim achter de MK.

Weer beneden gekomen brult een woedende 3^e, die er potsierlijk uitziet met alleen zwarte sokken en plaatschoenen, dat het leuk geweest is en dat hij onmiddellijk zijn overall terug wil.

Ik gelast jullie gilt hij, ANDERS BEL IK DE HWTK.

Je doet maar krijgt hij te horen, maar je kunt toch ook zelf even je overall pakken, heel goed wetend dat hij dat niet durft omdat je vanaf het passagiersdek een goed zicht hebt op ruim 5, daar zitten rond deze tijd de passagiers waaronder verschillende oudere Amerikaanse dames te wachten tot ze aan tafel kunnen.

Hoe hij ook soebat en zelf bier belooft we zijn niet om te kopen en  laten hem rustig in zijn blote niksie rondlopen dat hij opgewonden is, daar is ”daar ” niets van te zien.

Net voor de dagdienst weer beneden komt krijgt hij zijn overall terug, wel de kapotte, die andere moet hij toch zelf op halen.