Van de Kustvaart naar De Nieuw Amsterdam

Na een aantal jaren op de kustvaart met tussendoor een reisje op de GHV .besloot ik het weer eens te gaan proberen op de grote vaart, dat betaalde wat beter en ik had een beetje verkering dus enige regelmaat was gewenst.

Achteraf had ik dat beter niet kunnen doen,want varen zag ik als mooie dingen beleven en niet als carrière dat kon later wel, Ik was rebels en hield niet van dingen die moesten,daar houd ik nu trouwens nog niet van, ja dwars ben ik altijd al geweest !

Na een reisje op de ABLASSERDIJK kon ik na een weekje bijwerken op de Wilhelminakade aanmonsteren op de NIEUW AMSTERDAM ontegenzeggelijk een pracht schip om te zien en voor de passagiers een paradijs.Maar als matroos maar je moet alles in je leven een keer meemaken.

Maar als je van de kustvaart kwam waar je met de kapitein de wal op ging en hier aan boord van de Nieuw Amsterdam was zelfs de bootsmaat nog te hoog voor je.Met zijn tienen in een hut.Het verhaal gaat dat toen de Nieuw Amsterdam was afgebouwd ze tot de ontdekking kwamen dat er ook nog bemanning mee moest.dus werden er in het voorschip een aantal hutten gebouwd. Maar ja ik was jong en lang leve de pret .
Ik had natuurlijk wel de nodige informatie verzameld over de gang van zaken op passagiersboot.Dus op de heenreis naar New York pak 1 aangetrokken,langs de wacht geslopen, want je mocht als bemanning na 's avonds 19.00 niet achter de bak komen (zou het woord achterbaks daar vandaan komen?) om ons onder de passagiers te begeven, dat kon je maar een keer doen want daarna herkenden ze je.

In New York maakten we ons op voor de cruises 10 daagse reisje naar de Caribbean, kerstcruise,Nieuwjaarscruise,alle blokken geien etc, van het laadgerei afhalen zodat alles lekker opgeruimd was voor de passagiers.
Dan via Panama op naar de Caribbean alle eilandjes af de Nieuw Amsterdam kon nergens voor de kant komen, dus  's avonds anker op en 's morgens zo rond een uur of zes de spijker er weer in.Ik had geluk ik mocht schipper zijn op een van de Barkassen die aan boord waren,er waren ook een aantal tenders aan boord die voeren rechtstreeks van bord naar de haven, de barkassen waren wat sterker, dus voeren wij eerst naar het strand en dan naar de haven. Een berg mooie meiden aan boord in bikini die wilden omdat je een uniform aanhad allemaal met je op de foto en wilde ook wel eens sturen oh mijn God wat was ik soepel,en terug weer eerst naar de stad dan weer terug naar het strand om de schatjes weer op te pakken om weer aan boord te brengen bij de gangway hing een bordje met: do not tip the sailor. Genoeg afspraakjes gemaakt om 's avonds in de hut langs te komen,  maar dat was niet zo simpel je moest eerst achter de bak zien te komen was je daar voorbij dan zat er in iedere hoek van de gangen van de passagiersverblijven een nachtsteward, in die tijd haast allemaal Duitsers, en daar kwam je alleen maar langs als je betaalde, Kommer en kwel.en die vrouwen werden alleen maar mooier, en als je dan na zo'n teleurstelling weer aan dek bezig was en er kwam een mooie meid vragen waar de hut van de 1e stuurman was dan had je het wel gehad.
Als we op zee het onderwerks van het promenadedek aan het soppen waren, daar liepen talloze pijpen en leidingen langs, waar je je tussen moest wringen dan stond er een man op de uitkijk, als je dan een paar hoge hakjes hoorde tippelen, dan riep de uitkijk of afknapper! dan bleef je gewoon doorsoppen of lekker stuk! dan wringde je je weer tussen de pijpen uit om even te kijken.
Nee de Nieuw Amsterdam was niets voor mij,de hele dag was het van Visser het is nog steeds petje op, of Visser het is nog steeds niet roken aan dek.
's Avonds als de passagiers gedineerd hadden moesten we naar de kombuis in de midscheeps om via de break het voedsel wat over was over de muur te gooien, voorin was het eten ook niet om over naar huis te schrijven, maar wij moesten hele kreeften en kippen etc.over boord gooien,en als je dan een kippetje achter over probeerde te drukken kon je nog gagestraf krijgen ook.
Voorin speelde de hiërarchie hoogtij daar was de staf in de vorm van de bootsman met zijn 2 bootsmaten, die een ware tirannie voerde voor diegene die zich niet aan hun beleid hielden
Dan had je nog de kwartiermeesters onderofficieren, je houd het toch niet voor mogelijk. Je werd harder gebeten door de neten dan door de luizen.
Als het slecht weer was ging je naar het kabelgat in het achterschip een beetje aan het touwwerk rotzooien het schot van het kabelgat grensde aan de toiletruimte van de tweedeklaspassagiers daar zat een gaatje in ter hoogte van een wc bril als je daar door heen keek zag je iedere keer alleen maar een blote kont die ging zitten, maar het was wel knokken om een beurt te krijgen om door het gat kunnen kijken.
Als je weer terug kwam uit de warmte van de Caribische zee vroor het in New York soms meer dan tien graden onder nul, en moesten we zo gauw we de Hudson opkwamen het laadgerei weer op gaan tuigen. En mochten we zo gauw als we vastlagen de schoorstenen gaan soppen je sopdot bevroor in de emmer.
De Nieuw Amsterdam was een prachtschip en er zullen best mensen zijn die er met plezier op hebben gevaren, maar als je van de kustvaart kwam!! Laatst kwam ik nog iemand tegen die gelijk met mij op de Nieuw Amsterdam had gevaren en zei als ik Nieuw Amsterdam hoor moet ik nog over me nek.

Jan Visser