(vervolg)

 De schepen in mijn monsterboekje, hier staan niet alle schepen in waar ik op gevaren heb, o.a. Liberiaanse, Panamese en Duitse schepen ontbreken, de datum van aanmonstering klopt ook af en toe niet, soms zat ik al maanden aan boord voordat er gelegenheid was om ergens officieel aan te monsteren.

Toen rederij Triton in Holland Bulk Transport overging zag men bij personeelszaken een rode T (tankerervaring) achter mijn naam staan, ik werd toen overgeplaatst naar de Kaap Hoorn.

Nogmaals de brug van de Kaap Hoorn

'Olietankers met een enkelvoudige romp worden vanaf 2015 verboden. Nieuw gebouwde schepen mogen vanaf 2003 geen enkele wand meer hebben'. (NRC)

Wel een mooi oud schip, maar ik zat toch liever op een droge ladingschip, deze wens werd ingewilligd en na 3 maanden Kaap Hoorn reisde ik naar Chittagong (duurde 7 dagen) en kwam aan boord van de Voorne

Hierna heb ik 5 jaar op buitenlandse schepen gevaren (Tradax (Liberiaans), East Asiatic (Deens) en daarna bij de Nederlandse Kustvaart of Grote vaart als aflosstuurman in afwachting van de destijds zo begeerde "walbaan".

Op die Deense schepen werkten stewardessen, voor iemand die net van de Nederlandse Christelijke koopvaardij afkwam was dit een aangename verassing. Ik heb toen een nieuw woord aan de Deense vocabulaire toegevoegd: dehelemøtenøke (Groepsseks). Alleen werd dit toen nog niet in de praktijk gebracht. Op de Sibonga  voer een stewardess met een kont van hier tot Crooswijk, ze woog zo'n beetje 120 kilo schoon aan de haak. Ze heette Meerete.  

Nog een foto  van de Sibonga. (De achtertrossen hangen er wel erg slordig bij, er staat er maar eentje stijf en de rest hangt er voor lul bij)

Hier nog een schip waar ik in 1979 vijf maanden met heel veel plezier op gevaren heb (W&B)

Als je na een verlof van een paar maanden weer aan boord stapt, meestal uit financiële noodzaak, besteed je de eerste weken weinig aandacht aan de vrouwen die meevaren. Maar als je op weg naar de Perzische Golf het Suezkanaal gepasseerd bent, ga je de vrouwen met de dag mooier vinden. In het zuiden van de Rode Zee ligt een klein eilandje, genaamd Abu Ail. Een oude Nederlandse scheepsspreuk luidt: Bij Abu Ail zijn alle vrouwen gail...Na de PG ga je zelfs de 55-jarige vrouw van de HWTK nog met andere ogen bekijken. Dan wordt het echt wel weer tijd om even ouderwets de wal op te gaan, alleen is de wal op een tanker altijd heel ver weg. Altijd maar op zee en alleen maar dromen en praten over vrouwen. Ik heb (waar gebeurd) meegemaakt dat een 7e machinist, die al 13 maanden aan boord zat, opeens vrouwen op de kade zag lopen. Toevallig stond ik naast hem aan de railing en hij vroeg aan mij: "Hé stuur, wat zijn dat voor rare kerels?"

Destijds werd je normaal nooit per vliegtuig afgelost, je moest maar afwachten wanneer die boot in Europa kwam en de reis niet al te duur was. We voeren destijds regelmatig met economische snelheid, op één ketel vanwege een of andere crisis. Soms werd er dan opeens opdracht gegeven om met meer dan volle kracht naar een haven te gaan. Hadden die walslurpen weer eens vergaderd en had een wijsneus van personeelszaken uitgerekend, dat de salarissen gewoon doorgingen tijdens economisch varen.

Tijdens mijn studieverlof had ik altijd een chronisch geldgebrek, ik heb toen een tijdje als uitzendkracht op het stadhuis doorgebracht, daar ontmoette ik mijn collega:

De Eemhaven, (zo maken ze ze tegenwoordig niet meer), was mijn laatste schip...

"Het schip van de Eeuw"

Geschreven door de 85-jarige Cees de Neef (27/4/1917 - 23/5/2002) over de echte 'Edam' tijdens de 2e wereldoorlog. Met authentieke foto's! Cees: "Hoe meer mensen dit lezen, des te meer er beseffen dat er in de 2e w.o. ook nog Koopvaardijmensen waren die voor hun vaderlandje hun best deden. De Koopvaardij is altijd al een ondergeschoven kindje geweest. Weinig Nederlanders weten dat er meer mensen van de Koopvaardij gesneuveld zijn voor dit kikkerlandje dan in het verzet !" Bij het verhaal over de Edam staan ook nog 13 prachtige verhalen van Cees de Neef o.a. een verhaal uit 1939 over de 'Statendam' (Bontjassenboot). En verhalen over de ondergang van de 'Burgerdijk' en de 'Binnendijk'. Hij was druk bezig met zijn verhalen. Ik publiceer ze met plezier en uiteraard met dank aan Cees. Zijn allerlaatste verhaal: Driemaal is Scheepsrecht.

Klik op onderstaande foto van de Edam.

Ook in het Engels.

 Nieuwe foto's van de Edam, het schip van de eeuw van Cees de Neef  en de oude schuit van ketelbinkie. Ook oudere versies van de Edam als zeil/stoomschip opgestuurd door  Kees Zeegers

Er is nog steeds veel publiciteit rond de U-Boot kapiteins en de "successen" die ze behaald hebben!

Ze hebben ook nog een site over de liederen uit die periode, als mp3 te beluisteren. Van de eerste liedjes werd ik een beetje doodziek, maar verder naar beneden staan: J'attendrai, Lili Marleen en Tipperary, de originele versie uit 1940 (wel mooi). Maar gelukkig kun je op Scheepspraat ook terecht op bladzijde 2 waar de echte shanty's en seasongs staan.

Leendert Don voer als 15 jarige in 1940 op de "Stad Haarlem".

Van Koksmaat (1939) bij de Halcyon Line tot Kapitein bij United States Lines.

Leendert schrijft hier vanuit Jacksonville, Florida zijn belevenissen op de Stad Haarlem in 1939 en hoe het verder ging tijdens en na de tweede wereldoorlog op andere schepen.

  (KLIK op de foto van onderstaande oude "Stad Haarlem")

Vele jaren later kwam Leendert  terug in Rotterdam als gezagvoerder op de "American Envoy"

Unieke foto van het schip waar de vader van Leendert Don op jonge leeftijd op gevaren heeft motor-zeilschoener Krammer bouwjaar 1918

"We can not direct the wind, but we can adjust our sails"

Tekeningen van John Baird

Daarna werd ik overgehaalde walslurp...

Ik lig nu wel iedere nacht achter "Kaap Kont"

En maak iedere nacht een "Boeren-nacht"

Ben nu watersporter, dat krijg je ervan. Ik lig dus regelmatig in jachthavens. Heb je 's ochtends hoge nood, ren je met je hand onder je kont de wal op, staat daar een rij dikke Duitsers allemaal met een rol toiletpapier onder hun arm voor dat ene toilet te wachten, waar de walmende dampen bij het openen van de deur je van verre tegemoet komen.

De meeste koks waar ik mee gevaren heb hadden een "innemend" karakter. Op een oud vriescoastertje, die alleen nog maar onder Panamese vlag in de buurt van Afrika mocht varen stonden er in de kombuis tientallen literflessen Maggi. De kok vulde deze altijd voor aankomst in een haven, waar je maar één fles drank in je hut mocht hebben. We lagen soms een paar weken binnen en de kok werd in de kombuis regelmatig betrapt op het lurken uit zo'n fles. Hij had altijd een wit slagersmutsje op, die stond 's ochtends vroeg recht op zijn hoofd. Na iedere slok "Maggi" draaide deze muts een paar graden en 's middags stond de muts altijd dwars op zijn hoofd. Hij kon ondanks de maggi heel goed koken.

Met de volgende smartlap heeft hij ooit de Top-50 gehaald:

Op de  "Stad Haarlem"  die hieronder staat heb ik helaas nooit gevaren. De rederij Halcyon had destijds een minder goede naam. Je hoorde dat je er 7 dagen per week minstens 12 uur per dag moest werken, voordat je in aanmerking kwam voor overtime. Ze probeerden ook nog onder de geldende CAO-gages te duiken.

De schrielste Schraalhans was keukenmeester op deze schepen. Ik heb eens met iemand gevaren, die net van een "Stadboot" afkwam. Bij het ontbijt vroeg hij, of zijn plakje kaas geruild kon worden voor mijn plakje cervelaatworst (lange reisworst).

Als ik deze foto nu bekijk vind ik het echt jammer dat ik nooit op deze boot heb gevaren...Je moet wel een beetje gek zijn, zoals ik om dit schip mooi te vinden. Ik ben ze vroeger vaak tegengekomen, nog onder Nederlandse vlag. Maar destijds was ik blij, dat ik op een moderne tanker kon varen. Kan het helaas niet meer overdoen.

Ik heb al 10 jaar een rookton, een paar jaar geleden besloot ik eindelijk om makrelen te gaan roken, ik heb vroeger op een Scheveningse vriesboot gevaren met 4000 ton makreel, dus werd er ieder weekend makreel gerookt door de Scheveningers. Warme net gestoomde makreel: Je vrat er je vingers bij op. Zo lekker! Maar ik deed van alles fout en we zaten de hele avond naar een rokende ton te kijken, het rook lekker, maar die vissies wilden maar niet gaar worden en dreigden steeds te verbranden. Ik ben zo verstandig geweest om dit probleem aan Leen Bal voor te leggen. Een betere had ik niet kunnen vinden. HOT TIP!! Als je bent uitgekeken op barbecues, steengrillen, gourmetten en meer van dit soort gedoe kijk dan op:

 ROOKTON

Aan de wal herkende je een zeeman vroeger al op een mijl afstand; hij had altijd zijn donkerblauwe uniform(regen)jas aan, was verder gekleed in zijn "Stappak" een kostuum dat al jaren uit de mode was met een omslag op de broekspijp, een blauwe blazer met een dubbele rij knopen, het geheel zo goed als nieuw, weinig gedragen en aangevuld met een wit overhemd, zwarte stropdas, zwarte sokken en zwarte schoenen; hij had niks anders. Hij liep ook vaak met de typisch waggelende gang van de zeeman.

Zijn kapsel zag er ook speciaal uit, of door Ali uit Port said geknipt,(niet goed, haar terug) of door de scheepskok die zijn drankrantsoen van één fles per week wat aan kon vullen. Het geheel stond stijf van de Brylcreem. Als deze zeeman ging stappen stonk hij een uur in de wind naar Old Spice.

Nieuwe methode om met een duwboot onder een brug door te gaan. Het zou een goede oplossing kunnen zijn voor de lange wachttijden voor zowel weg- als waterverkeer.

Belangrijke tip voor watersporters:

  De  roeitocht van Leo Starrenburg op zaterdag 29 mei (40 kilometer) in zijn kleine bijbootje. Een uniek gebeuren en voor een goed doel. 

De scheepvaart tijdens de zeer zware storm op 31 januari 1953. Ook staan er foto's bij van schepen die op de Nederlandse kust gestrand zijn en  een Nederlands schip op een Pools strand

De SmitWijs Singapore van Shanghai naar Rotterdam met een bijzondere sleep

Foto's uit Zuid Afrika van de John Ross

De ondergang van de ertstanker Jacob Verolme (dd. 22 jan. 1967)

Het verhaal over de ondergang, zoals 4e werktuigkundige Gerard Nijmeijer het heeft beleefd.

De "Gouwe Ouwe"  een houten scheepssloep uit 1950 in zijn tweede jeugd

Als je op onderstaande "Pauwgracht" klikt zie je een mooie foto uit de "goeie ouwe tijd" van Ronny.

 (Bijna) Alle foto's van de schepen waarop Ronny heeft gevaren

Een reisje in de winter van Ronny naar de Oostzee

  Corushaven IJmuiden 24/2/03 de Egelantiersgracht

  Wat foto's met een verhaaltje uit de Go-Gracht, deze reporter van Spliet is een paar dagen aan boord geweest om deze reportage te maken.

 De Archangelgracht heeft een mooi reisje naar Antartica gemaakt, heeft echt wel zijn charme

  Vanaf de Erasmusgracht en de Spuigracht de ervaringen van 3e Stuurman John (De ketel) en Kap.Jaco.

 Update 01 november 2004, met foto's van de dokking in Schiedam

  Smit Rotterdam met een booreiland

Nieuwsbrief van de Caltex uit 1952

Foto's vanaf ons eigen bootje

Foto's van ijsbrekers, de Poolzee en Canadese schepen opgestuurd door trouwe bezoekers van scheepspraat die als Canadees zich toch nog Nederlander voelen en hun schepen horen ook thuis op deze site.

Tewaterlating van de "Atlantic Kingfisher"

The World famous "North West passage". Recente foto's augustus 2003  HH.

  Foto's van de Indië-Vloot 1946 - 1950 van Jan Strous

  VNS-schepen met een Mayersteven, van Martin

 Via Scheepspraat kwam Leendert Don in contact met koopvaardijveteranen in Australië en vanuit Australie kreeg hij het volgende verhaal toegestuurd,  Onder de vrije vlag van het geknechte vaderland. s.

 Duitse Onderzeeërs...

Als je na een hele avond surfen van die vierkante oogies hebt en dan moeilijk in slaap kan komen, ga dan eerst even naar schapen tellen.