Gerrit Zwaargeschapen. 

We kwamen uit Kristinehamn met de Tempo- D en verdaagden in slecht weer in de Oostzee, nou was de Kombuis tegelijkertijd ook de  mess op dat scheepje en die kon je bereiken via de voorkant van de achter opbouw de ingang voor de bemanning dus, de ouwe kwam met zijn vrouw door een andere deur binnen uit hun koninklijke vertrekken waar wij als gewone bemanning niet mochten komen zij verlieten het schip via het stuurhuis. Cor was Bestman, Kees Bloemkool en Gerrit Zwaargeschapen matroos en deze jongen wtk als enigste er stond een tweehonderd Pk Brons tweetakt in dus 1 Wtk verplicht.Terwijl we met windkracht zeven in de wind lagen te boxen zaten Kees, Gerrit en ik in de kombuis ons maal door Jantje de vrouw van Hoeksema onze Kapt bereid te eten. Op een zeker moment klom de Tempo in rap tempo met zijn boeg omhoog en hoorden we een zware klap aan de voorkant van de opbouw zo dat de pannen en borden stonden te trillen. Kees stond op en ging naar de deur om te kijken wat er aan de hand was. Maar hoe hij ook duwde en ook toen Gerrit hem kwam helpen wilde de deur niet open. Het lijkt wel of de hele deklast tegen die deur gepleurd is zegt Kees tegen ons er zit geen beweging in de kolere deur meester.Even later kwam de ouwe beneden en zei dat er een paar pakken hout verschoven waren en de deur daar door geblokkeerd was. Dus moeten jullie door de salon naar buiten en de naar binnen. Dus Kees en Gerrit staan op om door de deur van de salon heen naar boven te gaan. Maar dan springt Jantje de vrouw van de ouwe voor de deur en zegt eerst jullie smerige schoenen uit voor je door mijn salon gaat stappen met die vieze dingen aan je poten. Nou dat pikten de beide heren niet wat ze verdomme niet dacht met haar verbeelding vuile sikreet dat ze daar was. Maar jantje was onverbiddelijk geen schoenen uit dan niet door haar schone salon en zo hoorde ik ze nog even bekvechten. Even was het stil en toen hoorde ik een doordringende kreet van Jantje die door het hele achterschip klonk. Jantje kwam met paniek in haar ogen de kombuis in gestrompeld en haar mond ging open en dicht maar er kwam geen geluid uit ook niet nadat ik een paar maal gevraagd had wat er gebeurd was, en Kees en Gerrit waren nergens meer te bekennen. Toen ik later op de brug kwam hoorde ik van Cor wat er gebeurd was. Op zeker moment had Gerrit uit balorigheid zijn broek laten zakken en had Jantje zijn enorme klok en hamerspel getoond waar van ze helemaal van streek raakte en de heren waren met hun schoenen aan door haar salon naar boven gevlogen.Nou konden wij Jantje wel begrijpen want de hoertjes in diverse havensteden die met Gerrit waren mee gegaan maakte dat ze weg kwamen als ze Gerrit zagen verschijnen.Dus wat ik maar zeggen wil zo'n deklast hout was altijd listig.