Skipper Patrick aan boord van de Fairmast

Das ende....the end....c'est fini.....basta....einde reis in zicht.

Zo Singapore ook weer achter ons gelaten. Alles zat gelukkig mee. De 14e zijn we om 10 uur 's ochtends ten anker gegaan en 2330 waren we onderweg. Ondertussen bootje vol gestored met verse groente en fruit, zware olie gebunkerd, gasolie gebunkerd en
smeerolie gebunkerd. Alles zat mee. Bijna ging de zware olie boer nog moeilijk doen. Onze aansluiting zit op de bak (voorschip) en de meeste bunkerboeren hebben hier problemen mee. Dit omdat hun kraan met slang in het midden zit. Dit betekent dan dat
ze met hun voorschip buiten ons voorschip uitsteken. De eerste bunkerboot was te groot en binnen 2 uurtjes was er een ander geregeld.

Sinds vertrek Singapore zijn we in 'warp speed' hier. Captain Kirk reactors 150% and go.

We zitten nu 240nm ten ZW van ingang Straat Taiwan en we hebben een gemiddelde van 14.5 knopen op de teller staan. Onbegrijpelijk voor een bootje die normaal 12,5 knopen loopt. De oude dame is mij gunstig gezind en weet dat ik eraf ga in Korea. Ze helpt alleen een beetje extra mee. Dit betekent dat we bij aankomst Masan 1 dag op onze ETA gewonnen hebben. En dat voor zo'n relatief kort stukkie.

Dit weekend wordt het dus tassen pakken, hut soppen en nog maar bijkleuren in de zon voordat ik naar huis toe ga. Wanneer het precies wordt is nog onbekend, dit omdat mijn Russische collega een visum nodig heeft voor Korea en deze nog in aanvraag is.
Weekend wordt er schijnbaar niet gewerkt op ambassade's. Raar maar waar, dus op zijn vroegst maandag hoor ik er hopelijk meer over. Als dan alles meezit dan hoop ik toch eind volgende week een aantal fotootjes te kunnen plaatsen op kombuispraat.
Luitjes ik hoop dat alle verhalen voor genoeg leesplezier gezorgd heeft. Aan de reacties van de mensen om mij heen is dat ook het geval. Als iemand nog een uitgever weet, dan hou ik me eigen aanbevolen. ;-)

Luitjes op naar de volgende ronde. Au revoir en tot binnenkort op kombuispraat.

Groeten

Patrick Nowee (Skipper)

El Captino op het vlaggenschip

Mv Fairmast


Received: from GCC at Globe Wireless;
Fri, 18 Jul 2008 15:08 UTC
Message-id: 239105706

Trouble in Paradise

Weet iemand de betekenis van 'airco' of 'ac'. Ik ben nog steeds zoekende, maar ik weet dat op hedendaagse schepen we er niet meer zonder kunnen. De ouwe knarren op kombuispraat hoor ik al denken; verwende lui die moderne zeelui, vroeger...... Ja,
vroeger was inderdaad alles anders. En inderdaad zonder airco of ac. Inderdaad zijn we verwend en ik geef het gelijk toe. Zo hebben we dat gezeik ook gehad. Nu de betekenis van het woord in mijn ogen:  De medium om een bepaalde ruimte, of ruimtes, te
koelen tot een degelijke werktemperatuur.

Tja....het koelen dus. Nu hebben wij gelukkig machinisten aan boord die heel veel kunnen repareren, en ook af en toe iets kapot kunnen repareren. Dinsdagmiddag 1630. Een half uur voor einde werk. Wartel A zit al de hele reis er scheef op. Maar het arme
warteltje hoort zo niet, maar toch werkt ie al een tijdje goed in deze toestand. Dus warteltje A is happy, grote gedeelte bemanning happy, machinisten NOT happy. De wtk's nemen vervolgens een 'bahco' in hun handen en proberem  het warteltje, wat al
maanden happy daar zit en zijn werk doet, te fixen. Inderdaad men probeert. Warteltje A is niet happy dat hij gerepareerd wordt en zegt dan: ja dag, als de 'bahco' erop komt, dan stop ik ermee. Afijn om het hele verhaal kort te vertellen; wartel naar
de knoppen, freon lekkage op de AC compressor, een 2 'optimistische' wtk's die het wel "ff baffen". (ff baffen = ff regelen) Dus het zou een 5 minuten job worden, maw na 18 uur hadden we eindelijk weer koude lucht in de accommodatie.

Het begin is niet erg. De AC gaat af. We zetten de fan ook maar af, anders blazen we nog meer vochtige lucht de accommodatie binnen. Spares --> helaas niet aan boord. Dan maar tot Singapore een noodoplossing. De noodoplossing duurde 18uur. Is dit erg?
Nee, absoluut niet. Het proberen in slaap te komen was een veel grotere uitdaging. Extra potje bier aan dek en dan pitten. Mwah pitten werd rollen, rollen werd draaien, en draaien was zweten. Tjeetje, met 30 graden celsius in de accommodatie is er geen
lol aan. Om half 5 was ik het helemaal zat. Hoe deden ze het vroeger, denk ik. Matras mee naar het schavotjes, voor de achterboom een mooi plekje onder de sterrenhemel gezocht, en overheerlijk in slaap gevallen. Wat een zaligheid was dat buiten slapen zeg.

Zoals gezegd, gelukkig maar 18 uur. Gelukkig hebben de wtk's het allemaal kunnen fixen. Daarvoor worden ze betaald denken sommige mensen. Inderdaad daar worden ze voor betaald. Alleen waar je op de wal een monteur voor belt die binnen 2 uur voor je neus staat, vertrouwen wij op elkaar.

Een zooitje tuig bij elkaar. Iedereen met een andere geschiedenis, een ander karakter, een andere voorgrond en toch passen we bij elkaar, en niet alleen hier maar ook bij andere rederijen die met Hollanders varen. Waarom....wij.....waarom wij??? Omdat
wij....wij de laatste der Mohicanen zijn die de laatste eer van de Hollandse scheepvaart vertegenwordigen. Dus mogen we dan een beetje luxe hebben met onze airco.

Greetings from a blue sea and sky.

Adios.

Patrick Nowee

El Capitano

Ps voor positie report moet men op teletekst maar kijken we staan er dagelijks op als het goed is.

ETA Singapore: 14-07 0900LT (BT=UTC+8)

Received: from GCC at Globe Wireless;
Thu, 10 Jul 2008 11:41 UTC
Message-id: 381145549

KING NEPTUNE AND QUEEN NEPTUNIA ARE COMING TO TOWN!!!!

From: Neptune, Atlantis
To: Master  Mv Fairmast
Tuesday, 2 July 2008

Dear Captain,

Following the information, received by my agent, the following person didn't cross my equator:

· .....*
You know that illegal crossing of my equator will have big consequence for your vessel, crew, and cargo and very important, the beer. So, please take care that the above-mentioned person will be available that day.

I understood also that one person onboard did a lot of illegal crossings without his Neptune visa. This person must re-apply for his visa again. Therefore he has to be baptized again, in order to bless your ship for a good and safe voyage. Please let
the following person be stand by as well on Saturday:

· .....*
Please arrange the following items for my visit onboard:
- Table and chair for barber equipment.
- Cool storageplace for my delicious food and drinks.
- 2,5 mtr long piece of wood mounted on the stern, outside the vessel.

Hopefully I will meet you next Saturday,

Regards

Neptune & Neptunia

*Namen zijn vanwege prive redenen weg gelaten

Dinsdag 1 Juli 2008.

Toamasina wordt achter ons gelaten. We zijn op zee. We gaan weer over naar het zeeritme. En we gaan....we gaan een feestje voorbereiden. Wat schetst onze verbazing; onze 2e wtk is nog nooit over de evenaar geweest. Ja met het vliegtuig naar Madagascar, maar dat telt niet mee. En nog vele malen erger is dat onze 3e wtk al vele malen over de evenaar is geweest en zelfs geen certificaat heeft.

Ohoh, daar zal Neptunus helemaal niet blij mee zijn. Geen certificaat, vele malen illegaal over de evenaar. Om te voorkomen dat het schip verdoemd wordt, besluiten we om hem voor de voeten van Neptunus te gooien en te laten vragen om vergiffenis. En om
te vragen of hij de test van bekwaamheid mag doen, om zodoende alsnog aan een certificaat te komen. En het schip van onheil vrij te waren.

Pffff....wat een gedoe.


Woensdag 2 Juli 2008.

Mijn email naar Atlantis is aangekomen en ik krijg gelijk antwoord terug. (zie aankondiging in vorige email) Eindelijk een agentschap die gelijk reageert. Neptunus heeft zijn zaakjes goed op orde. FF de fax doorlezen, geen gekke dingen verders, alles
wat er normaal ook gevraagd wordt. Ik licht de mensen in over de ontvangen fax. Verder ook maar gelijk de chef inlichten om alles klaar te maken voor een gezellige bbq als Neptunus geweest is. Varken aan het spit, Singapore sate uit de vriezer, lampjes
ophangen, zwembad optuigen de hapjes en drankjes voor Neptunus maken.


Zaterdag 3 Juli 2008.

De dag van de waarheid is aangebroken. We beginnen de dag als altijd. Zaterdag is schoonmaakdag.

Tot aan de koffie (van 0800 tot 1000) wordt er binnen schoon gemaakt. Verder maakt de chef alles klaar voor de bbq en is de bootsman de bbq aan het voorbereiden. Het varkentje moet toch een aantal uur aan het spit hangen. Hoe laat kwamen Neptunus en
Neptunia ook alweer.....oh ja 1500. Pfff nog genoeg te doen. Als de koffie voorbij is gaat iedereen de messroom in om de wekelijkse veiligheidsfilm te kijken. Deze week 'enclosed spaces'. De 2e en 3e wtk begrijpen het niet zo goed. Alles gaat normaal,
dit klopt niet. Nou dit klopt wel hoor. 11 uur de film is afgelopen en we storten ons eigen over de 2 wttk's heen. Gejuich gaat er op vanuit de messroom. Ze worden opgesloten in het gat van de dobber in de stabilizer. (er zit in de stabilizer een gat
van 2 x 2 mtr, waarin de dobber komt. De dobber wordt aangekoppeld aan het schip) Het gat is verders bijna 3 meter diep en kan met houten vlonders afgesloten worden. Men krijgt het idee van een open kerker. Zijn we sadistisch....nee hoor. Alles in het
teken voor Neptunus en om te voorkomen dat deze oude dame na al die jaren alsnog verdoemd wordt.

Ik heb absoluut geen zin in een 2e "vliegende hollander".


De voorbereidingen worden gemaakt. De 2 schandblokken zijn klaar, de tunnel of love wordt met oude etensresten geprepareerd. Verder hangt het varken al aan het spit. De chef heeft voor tussen de middag al wat borrelhapjes klaar gemaakt. Er heerst een
gezellige sfeer aan dek. Shit....denk ik....

Alles nog een keer nalopen, waar is de checklist???? Alles in orde. Check, check, re-check and still don't believe it. Ja....pfff echt alles klaar voor ontvangst voor Neptunus. De heilige der heilige van de wereldzeeen komt langs. De heerser van alle
zeeen en oceanen. De man die over ons waakt tijdens onze periode op zee. En precies als wij aan de beurt zijn, neem ie zijn vrouw mee. Potverdorie.

Niet zeiken kaptein. We weten allemaal een vrouw en een kip zijn de pest op een schip. Maar je kan moeilijk de vrouw van Neptunus van boord afschoppen. De bemanning heeft gelijk. Meestal als Neptunia mee is dan is Neptunus milder gestemd. Dan doet ie meestal rustiger aan, althans dat hopen wij. En dat hopen zeker de 2e en 3e wtk.


Om 1350 komen de zeepaardjes om het schip heen. Shit denken we, het was toch 1500 dat ze kwamen. De bode meldt me dat Neptunus en Neptunia al in de buurt waren en een uurtje eerder komen. Een probleem? Absoluut niet. Voordat ze aan boord komen, moeten eerst de ongelovigen aan het schandblok. No problemo. 1355 De jongens worden uit het gat gehaald en gaan aan het blok.

1400 Geen Neptunus en Neptunia. 1403 Een waterzuil aan SB naast het schip, en als iedereen omhoog kijkt staan daar Neptunus en Neptunia een dek hoger naar ons naar beneden te kijken. Een gejuich gaat omhoog bij de bemanning. Drie maal hoera voor
Neptunus klinkt er. Hoera, hoera, hoera klinkt er.

DEEL II

Neptunus en Neptunia lopen naar beneden......Ik begroet ze hartelijk op mijn boot, verder vraag ik ze of ik ze ergens mee van dienst kan zijn. Beide zijn op hun gemak en hebben niets nodig, verder wordt de kaptein en bemanning bedankt voor de
hartelijke ontvangst. Dan komt de speech van Neptunus:

Pirates, drivers, engineers, wave hunters, sailors,  Jumbo crew and all other shit on board of this vessel. 

Again I must leave my lovely Atlantis for a few dummies. I'm glad that my lovely wife Neptunia enjoys me, so I have something to do on my way back to Atlantis.

According the information of your captain, 2 dummies try illegal cross my "holy Equator". And, everybody knows, illegal passing of my equator results in damnation of the vessel, the crew and .. execution of the beer. Where are these assholes!!!

Bring to me, let's sweep the deck with their knees, let they kiss my feet's, so I can enter this dirty deck.


So tell me, where is that little creep who wants to become a 2nd engineer. Hahahaha (Laughing) an officer, you're not even more then a galley boy.

And where is that 3rd engineer who crossed  my equator illegal a lot of times.

My revenge is very sweet.

Oh, my vengeance will be terrible. It will shake this dinghy on the Seven Seas and a lot of water will be ravaging this ship. And, once upon a time, this blue dinghy will be my new second home in Atlantis. And all of this will happened because of you,
set of dirty, assholes.

But, there will be one chance to avoid the revenge of Neptune and the kisses of Neptunia. 

To avoid this, a heavy. No a very heavy "trail of experience" will be done. If you don't pass, you will be directly throw overboard and you will float eternal around my holy line, while piranha's and sharks strips all your extended parts of the body.

If you will survive this test, you will receive a certificate, signed by the captain and myself.  Then this vessel is cleared for passage of the equator. With pleasure I will see, how you do the test.


Het schip staat te schudden op haar spanten tijdens de speech......Tjeetje, we hopen dat alles goed gaat en dat alle testen met een positief resultaat behaald worden. De ongelovigen gaan los van het schandblok en worden eerst door de tunnel of love
geleid. (tunnel of love: stuk zeil over dekgespannen met allemaal voedselresten eronder) Beide eerst er doorheen en dan terug..... Ohoh, dit ziet er niet goed uit. Neptunus en Neptunia kijken niet blij. De ongelovigen worden op de stabilizer geleid en
moeten op hun knieen voor Neptunus en Neptunia. Omdat ze deze test hebben gedaan, krijgen ze alle 2 een blikje bier van Neptunus. Wat....toch goed gegaan denk ik. Zodra de ze de eerste slok nemen, weet ik dat het fout is. Beide blikjes zijn gevuld met zeewater. (gaatje aan de onderkant en dichten met een nagel) Ze gaan gelukkig niet over hun nek. Een gebulder klinkt uit de mond van Neptunus.

NAAR HET SCHANDBLOK MET ZE: klinkt er. En ze gaan weer vast

DEEL III (the final part)

Neptunia vraagt aan haar lieve man of ze de ongelovigen ook onder handen mag nemen. Neptunus knikt goedkeurend toe. Oh jee, wat nu. Nee niet de tondeuse toch. Jawel, de tondeuse komt eraan.

Zullen ze kaal gaan? Of? Hmm, ik zeg maar niets en laat Neptunia haar gang gaan. De 2e wtk krijgt de letter "N" op zijn achterhoofd en de 3e wtk een omgekeerde hanenkam. (kale streep door het midden)

Zullen we nu klaar zijn, nee nog niet. Ach je, het brandmerken. Tuurlijk. Ik voel de pijn om me eigen bil naar voren komen. De letter "N" wordt ingebrand op je kont.


RED: Voor de lezers onder ons. Het brandmerken wordt niet echt gedaan. Voordat mensen me weer gaan aanklagen voor mishandeling. Een uit staal gemaakte N ligt al een nachtje koud in de koeling.

Als men deze voor een zeer korte periode op iemand drukt dan voelt het aan als verbrand, terwijl het alleen maar goed koud is. Voor de duidelijkheid; ik zei uit de koeling, want als deze uit de vriezer komt dan kan men bevriezings wonden oplopen, het
geen hetzelfde eruit zal zien als verbrandingswonden.

Dus zijn we sadistisch....nee absoluut niet. We zijn traditioneel, en goed ook nog!!!

Na het brandritueel, hetgeen nog geen voldoening geeft voor Neptunus wordt besloten om beide mannen overboord te gooien. De ongelovigen worden geblinddoekt en gaan op de plank. De 3e wtk zweet peentjes, f*ck geblinddoekt over de muur. Terwijl hij voelt dat de kippenloop haar einde nadert, komt de twijfeling boven. Dit kunnen ze me niet aandoen, denkt ie. Hahahaha. Doen we ook niet.

Voordat de gedachte bij hem naar boven komt, tillen 3 paar handen hem op om hem in het zwembad te gooien. Plons en nat. Hij komt boven water en schiet in de slappe lach. De 2e wtk ondergaat hetzelfde ritueel. De mannen worden door iedereen
gefeliciteerd. Neptunia en Neptunus worden bedankt voor hun bewezen diensten. De brandslang gaat bij en alles wordt schoon gespoeld en alles wordt klaar gemaakt voor de bbq en het feestje.... welke tot diep in de avond doorgaat.


Het weekend is weer voorbij. Alles wordt klaar gemaakt voor aankomst Singapore rond 14 juli. De bestellijsten zijn de deur uit en de totaal te bunkeren hoeveelheden zijn door gegeven. Het leven gaat weer in het oude ritme verder. Bikhamers klinken door
het schip, de hijsdraden (grommets) worden gechecked en in het vet gezet en de ballast tanken worden gecontroleerd. De oude dame wordt weer in tiptop conditie gebracht voor de volgende lading in Korea. Hetgeen voor mij einde reis betekent.

Hetgeen nog niet betekent dat ik stop met schrijven. Zeker nog niet zolang de leuke reacties van iedereen, via Jos, nog doorkomen. En dit zal zeker nog niet het laatste geschreven stukkie van deze reis zijn.....

Adios en tot de volgende ronde.

Patrick Nowee

El Capitano


Received: from GCC at Globe Wireless;
Tue, 08 Jul 2008 05:40 UTC
Message-id: 380564614
Received: from GCC at Globe Wireless;
Tue, 08 Jul 2008 05:40 UTC
Message-id: 380564605

Toamasina, the story.

Hallo luitjes,

het is alweer een tijdje geleden met de laatste update vanaf de oude dame.
Zondag 22 Juni aangekomen in Toamasina, of Tamatava, of hoe je het noemen wilt.
De dag begon al goed toen de loods een uur later dan gepland aan boord stapte. De dikke
deining die buiten stond gaf me enige reden voor zorgen, want zo beschut was de haven namelijk niet.
Afijn loods aan boord, inklaren en knallen om het stuk de volgende dag
te lossen. Iedereen wist precies wat hij moest doen en zou moeten doen. Helaas, het deining gevoel
was er en speelde ons inderdaad parten. We lagen zonder stabilizer al te rollen, maar toen deze
éénmaal aangekoppeld was en de GM naar 6,5 mtr ging, waren we helemaal een slingerbakkie. En
maar kijken waar de deining vandaan kwam. Hmmm, niets te zien. Wat is dit nou!!! En daar gingen we
dan 2 graden BB en dan door naar 2 SB en weer terug in zo'n 7 seconden. Rap dus voor de stabiliteit
mensen onder ons. Bij de eerste beste spreader van 20 ton die in de haak hing ging het al mis. 5 mtr
reling, een winelkap en bijna 2 flipjes was de schade, maar de spreader stond. Geen goed begin. De
lading inspecteur en ik kregen al last van ons water, want dit voorspelde absoluut niets goeds. Hierna
de stabilizer los gegooid om de slingering in het schip te verminderen. Vervolgens alsnog alle luiken
geopend en het stuk aangeslagen. Petje af voor mijn bemanning, want om 2200 's avonds waren we
losklaar. Nog ff de gele doos (stabilizer) eraan koppelen en klaar. Dat ding eraan en weer slingeren
dus..... leuk is anders.

De volgende ochtend het bootje vershift naar onze loskade, toevallig bij de enige containerterminal en
containerberth van het eiland. Helaas, nu totale slingering tot 5 graden. Veels te veel om een stuk van
780ton te lossen. Zodra het stuk in de haken hangt zal de stabiliteit inderdaad afnemen en voor ons
hopelijk ook de slingering en de slingerperiode. Maar met 4 a 5 graden, dan is de aanvangs stabiliteit al
veels te hoog. De hele ochtend liggen wachten op verbetering, maar helaas. 's Middags weer terug
geshift naar onze stand-by berth, want er kwam een containerboot binnen. We zouden het de volgende
dag weer proberen. Helaas, noppes, nada. Het enige voordeel wat ik kreeg, was dat mijn bemanning
goed in het shiften op trossen werd. Verder huilen met de pet op qua slingering. De 25e dan maar weer
proberen, helaas we hadden onze kans gehad. Er moest eerst een containerboot met vuurwerk voor de
president afgeleverd worden, want de 26e was het hier 'independence day'. De klant eindelijk voor
elkaar gekregen, de 26e is toch iedereen vrij. 's Ochtends was de verbazing vrij groot toen men zag dat
de containerboot er nog lag, en daarbij geen activiteiten op de kade. Ojee, wat nu.

Helaas voor ons de 26e niet gelost, de 27e niet gelost, de 28e niet gelost, de 29e niet gelost. Al deze
dagen was onze losplaats bezet. Ondertussen was ons team aan boord druk bezig met de vraag; hoe
te lossen bij slingerend schip. Een ingenieus plan werd opgesteld door de kaptein. Het zogezegde
'masters' plan'. Het stuk zou binnenboord in bedwang worden gehouden door de 2 vaste winches van
het schip met staaldraden. Eenmaal buitenboord zouden 2 kiepwagens van 40ton per stuk dit werk
overnemen. Verder nog een kiepwagen aan de voor- en achterkant. Dit zou het moeten worden. Na 2
testliften aan boord was iedereen zover om te gaan vlammen op de 30e. De weerssituatie zou dan ook
optimaal zijn en verder als we 's middags zouden lossen dan zaten we ook in de rustige periode voor
laag water. Eindelijk het ging gebeuren.....of toch niet.

30 Juni 2008; een prachtige dag, blauwe hemel, zonnetje erbij, rustige deining, en ....... en ......... toch
nogmaals in mijn ogen wrijven. Het gevoel van een hele grote vloek komt in me op. Nou niet alleen bij
mij, maar bij de gehele bemanning en de ladinginspecteur. De fransen noemen het merde, de duitsers
scheisse, en ik....ik zeg maar niets. AAAAAAARRRRGGGHHHHHHH, WELKE BOERENMONGOOL HEEFT
DIE CONTAINERBOOT DAAR NEERGEPLEURD OP ONZE LIGKADE. De klant gelijk maar ingelicht en de
ontvanger en toen....toen brak de pleuris uit. Mensen druk telefonerend naar elkaar, naar anderen, naar
onbelangrijke mensen en gelukkig ook naar belangrijke mensen. De minister van mijnen werd
persoonlijk op de hoogte gesteld. En toen...en toen gingen de deuren open. Om 1100 werd de "Mol
Agility" van zijn kade gestuurd en konden wij doen waar we goed in waren geworden. Shiften dus.

De kriebels kwamen in mijn buik....verliefd? wel nee, rot op. Positive vibes. Het ging gebeuren, we zouden gaan lossen vandaag. Eindelijk. Zou het een keertje meezitten. Hopelijk. Zou iedereen het ons gunnen, zou niemand nog roet in het eten gooien.
Toch niet....of toch wel. Zal het gaan zoals het hoort te gaan. Iedereen op scherp, iedereen weet wat ie moet doen en niet moet doen. De kriebels nemen de overhand als uur X nadert. 1345LT Toolbox meeting met de klant, ontvangers, transport. Zo het
formele gezeik over, dan een meeting met de bemanning. FF de koppen samen. Iedereen hier, en iedereen een taak. En dan gaan we naar stand by....zoeken naar het rustige moment om te hijsen.
Heavy lift alarm wordt afgegeven, voorboom klaar, achterboom klaar. Alles gechecked. Wel 3x nu.
De grande finale gaat beginnen. 1427LT, uur X is begonnen ----> 1737LT hij staat, het is ons gelukt.
Een finale van 3 uur....Ik ben nat vh zweet. Angst, nee niet echt. Maar net zoals bij Maggi ; een beetje van mezelf en een beetje van het weer.

De felicitaties stromen binnen van klant, surveyor, ontvanger en kantoor. Ik feliciteer mijn bemanning en bedankt ze. Zonder hun zou ik nergens zijn. De klus is geklaard en deze gaat met recht in mijn eigen geschiedenisboek. De lossing verliep
voorspoedig. Geen gekke dingen, geen gekke slingeringen, alleen het weer. Het stuk werd gezegend tijdens het neerzetten, de hemelpoort gaat open. Een mooier moment bestaat er dan niet. Typerend dat weer wel.

Heden, 2 Juli 2008, Indische Oceaan.
We zijn weer weg. Vanochtend vertrokken. Onderweg. De vrijheid. De onafhankelijkheid. Ik ruik Korea al. In Masan stopt de reis voor mij. Eerst naar Singapore om te storen en te bunkeren. 24 of 25 Juli moet dan mijn dag zijn. Een memorabele reis komt
dan ten einde. Een mooie reis. Maar eerst....
eerst komt Neptunus nog langs. Nog 1 dag mijn mooie pak aan. Arme 2e machinist....hij alleen ondergaat de toorn van Neptunus. Niemand meer en niemand minder. Only the lonely.

Wordt vervolgd.

Groetjes,
Patrick Nowee
El Capitano


Received: from GCC at Globe Wireless;
Wed, 02 Jul 2008 07:04 UTC
Message-id: 379251218

De evenaar, de equator, de lijn, de enige liggende grootcirkel, de oversteek waarbij Neptunus toestemming moet geven, etc, etc.

Zo kunnen we nog wel duizend namen verzinnen voor de evenaar. Vanochtend 0402LT gingen we over het hobbeltje heen. Net als zo'n snelheids heuveltje, boem boem en er overheen. Vanochtend toch ff stiekem mijn wasbak gevuld en daarna de stop eruit.
Verdorie inderdaad, het water draait andersom door de goot weg. We zijn er dus echt... het zuidelijk halfrond. En met iedereen aan boord die zijn Neptunus visum al op zak heeft. Dus geen gekke dingen voor de mensen, geen rare feestjes en fratsen, geen
Neptunus en Neptunia voor ons. Gewoon een doodnormale werkdag voor ons. Potje verf, kwast en roller in de hand en het gangboord painten vandaag. Smak hardtop groen op de dekken en blauw op de reling. Wat wordt ze weer mooi de oude dame. Het lijkt of ze zich eigen opmaakt voor een feestje...

net zoals de mens. Hoe ouder de dames worden, hoe meer tijd de dames nodig hebben voor het opmaken. Hier is het echt niet anders op de oude dame.

Toamasina komt langzaam in zicht. De officieren denken al over een los schema en de machinisten aan een onderhoudschema. 2,5 dag, meer hebben we niet nodig. Dek niet en de machinekamer niet. Dan zijn we weer helemaal bij. Machinekamer technisch alles
op orde en dek een stuk van 780 ton gelost.

Een grote haven is het niet, dan Toamasina. Ik begreep dat het lokaal Tamatave genoemd wordt. Het is ook Tamatave pilot. Maar we gaan naar Toamasina. 1 pot nat. Als we maar de juiste Toamasina hebben, dan vind ik alles prima. Madagascar....het klinkt
bijna tropisch magisch. Zou het magisch zijn??? Zou het tropisch zijn??? Niemand die het echt weet, maar iedereen die het wel wil weten. Madagascar gaat er weer door mijn hoofd. Ik moet aan de tekenfilm denken. Zouden wij strx ook een schip op de pier
zien liggen, met 4 pinguins ernaast. Aapjes die op de kade staan te dansen en te zingen: I like to move it, move it..... En een verdwaalde leeuw, nijlpaard, zebra en giraf. Pffff, ff wakker worden uit de droom. Nee, er zullen strx mensen staan die ons
met ogen open gaan aankijken. Een zware lading boot in Toamasina, of toch Tamatave. Het zwaarte stuk ooit in Tamatava, of toch Toamasina. Mensen die denken, stuk op de kade, boot binnen 1 uur weg, volgende naar binnen. Mensen die we dan wakker moeten schudden en moeten uitleggen dat we iets speciaals doen. En iets speciaals kost tijd, zeker als je het goed en veilig wilt doen.

Stay Well!!!

Groetjes,

Patrick Nowee

Vanaf de oude, doch mooie dame


Received: from GCC at Globe Wireless;
Tue, 17 Jun 2008 05:52 UTC
Message-id: 375871213

In de lengte er recht boven --> ok
In de breedte er recht boven --> ok
Slagzij vragen --> schip ligt recht.
Flipper in het wit --> check
Hijsdraden goed op de trommel --> check
Extra trossen op de zadels vh stuk tegen slingeren --> done
4 x 3ts tirfor tackles op de barge --> check
Extra slingetjes op de barge --> check
Meeting aan dek --> done

Ok....alles gechecked en gedaan.
Langzaam hijsen...voor komt los, achter nog niet.
Mooi het stuk hangt 20 cm achterover. Komt verders mooi recht omhoog.
Ok, start pompen naar SB met de 2 kleine pompen.
SB hanger slacken en de haak omhoog.
Mooi, de grote pomp ook bij naar SB.
Slagzij 1/4 over BB, 1/2 over BB, 3/4 over BB, 1 graad over BB.
FF stoppen.
Flipper checken en dan doorgaan naar 1,5 SB, dus SB hanger slacken de haak omhoog.

We zijn begonnen, pfff het valt mee met de deining. De trossen houden het stuk aardig
stil t.o.v. het schip. Hmmm, de barge slingert wel. Komt allemaal goed, zo niet dan toch.

En weer gestopt, het schip terug laten komen tot een 1/2 graad BB en dan weer verder.
Stap voor stap komen we boven de zadels op de barge. Éénmaal boven de zadels, laten we
het pompen stoppen op 1 graad BB. De trossen staan stijf. De tirfor tackels worden kruislings
op de zadels bevestigd. De tackels staan stijf en de trossen gaan los. Ik laat het stuk zakken
tot 5 a 10cm boven de zadels. De matrozen rukken aan de tackles op bevel. BB achter beetje
meer hieuwen en SB achter wat meer slacken. We hangen er mooi boven. We gaan verder zakken,
SB achter komt op het zadel, SB voor volgt later. 1 graad dan 3/4 graad, 10 ton uit de haak.
Nog een keer checken. Alles er recht boven. Perfect. 3 Pompen, pompen naar BB. Slagzij neemt toe
en gewicht af. Bij 1 graad weer verder laten zakken. En we komen terug tot 1/2 graad BB.
Dan weer verder pompen. 50% van het gewicht uit de haak, tackels los. En precies na 1 uur vanaf
begin hijsen staat er 300 ton op de barge. Grommets los aan de buitenkant en dan alles naar
binnen halen. Klaarmaken voor nummer 2. 1 Down and 1 to go. Goh, het gaat super. Let's go with
the flow.

FF lekker eten en dan stuk nummer 2. Alles gaat perfecto mundo. Hetzelfde scenario wordt doorlopen
en ook stuk 2 komt netjes neer. Zo dek opruimen en varen. Sikka gehad en op naar Toamasina.

Een dag uit het leven op een zware lading boot. Niets van 8 tot 5. Gaan met de banaan. Het werk
moet af en we moeten varen. Centjes maken, de baas zijn centen zijn ook niet van blik. Dus hopla
ertegenaan. Na precies 48 uur ten anker op Sikka Creek zijn we klaar voor vertrek. We mogen weg
zonder loods. Dus helemaal perfect. Anker op, 2 boeien te gaan, opvoeren en dan zeebedrijf.
Eerst nog een paar dagen door de moesson heen stampen. Komt helemaal goed. Op naar Toamasina.
Morgen eerst vrijdag de 13e....en het NL elftal. Het maakt toch geen reet uit, want aan het einde
komen de Duitsers meestal het verste en Portugal europees kampioen. En wij, wij worden weer de
best of the rest. Mooi voetbal, aardige resultaten, maar gewoon te weinig om kampioen te worden.
Grussgot en veel voetbal plezier....Groeten vanaf een stampend bootje.
Patrick Nowee
EL Capitano


Received: from GCC at Globe Wireless;
Thu, 12 Jun 2008 13:54 UTC
Message-id: 374932673

Westkust India en Juni....hmmmm

Juni en Westkust India, goh wat was er toch met elkaar. Verdorie ik kan er niet opkomen.

Regen --> Ja / ZW-lijke wind --> Ja / Deining --> Ja.

Ach ja de periode van de ZW moesson. Hahahaa. Ik begin te lachen voor de buitenwereld

en ondertussen realiseer ik me dat van Sikka naar Toamasina een ZW-lijke koers is. Er  recht tegen in dus. Zover zijn we nog niet, maar des te langer we nu wachten, des te slechter het weer zal zijn. Lichtelijk zorgelijk kijk ik toch met positief gevoel vooruit. Nu een NNW koers naar Sikka, bootje loopt redelijk (10 a 11 knopen), veel regen, en een vervelende deining deining die opbouwt dwars in. Het schip houdt zich eigen goed. We slingeren wel wat, maar dan 4 graden BB naar SB met een slingertijd van 15 seconden, dus reuze mee hoor ik de koelboot en staalbootjes mensen denken.
Inderdaad reuze mee. Stampen doen we ook niet echt, dus tot nu toe niets te klagen. Sikka is langzaam naar maandagmiddag verschoven. Ik denk zelf rond een uurtje of 12 aldaar in de baai. We zullen dan ten anker gaan in een door Sikka port control
opgegeven positie en dan kijken wat we kunnen doen. De weers- en deining verwachtingen zijn ons niet goed gezind. Tja de moesson. Ik had het kunnen weten. We zullen in ieder geval onze uiterste best doen om te proberen om we deze lading zo goed en
veilig mogelijk van dek af te krijgen. Eerst maar de 40 tons kraan achterop los. Eerst kijken hoe die zich eigen houd. Het voordeel van de 40 tonner is dat de runner en topping draad vrij snel gaan, dus makelijker te compenseren met eventuele
slingeringen. Is stap 1 goed, dan maar de stabilizer (flipper) eraan plakken. Stap 2 goed...... mooi, dan gaan we niet verder meer
plannen. Voorlopig hebben we de verwachte situatie doorgesproken met de stuurlui en de hwtk. Ik denk dat we eerst maar eens ten anker moeten gaan en dan pas eens kijken hoe en wat. 

Met het woord 'veiligheid', of in de bedrijfstermen te blijven "STAYWELL", voorop zullen we eens kijken wat we kunnen gaan doen en hoe we het moeten doen. We zullen zeker met lossen op deining elke stap goed met de bemanning door moeten nemen, goede afspraken maken, en dan uitvoeren. Job klaar, dan naar de volgende
stap. Weer op dezelfde manier. Zeker met deze langzame zware ladingbomen kunnen wij niet corrigeren tegen al teveel slingering in de haak. Daar zijn ze gewoon te langzaam voor. Maar we zullen wel zien. Een nieuwe uitdaging ligt in het verschiet. En tot
die tijd, tot dan hebben we een rustig weekend op zee. Vandaag beetje binnen schoonmaken en met de bemanning een instructie dvd gekeken over helikopter operaties op schepen. De middag lekker rustig aan, lekker tukkie gedaan. Morgenochtende de
havenpapieren in orde maken, en morgen middag nog ff verder mijn tapijt tegels in mijn hut leggen. In Singapore nieuwe besteld die de hut ook weer beter doen laten zien. En verders ook goed in mijn achterhoofd houden: Westkust India en Juni.....dan was
er wat. Er niet zijn dus. Of met 24 knopen op een containerjammer er doorheen knallen. Gaan met die banaan....but till now I'm stucked on the slowboat to somewhere.....

Prettig weekend en veel voetbal plezier voor alle gekken. Gelukkig aan boord geen oranjekoorts. Pfffff, dat zou toch teveel van het goede worden.

Adios, adieu, au revoir.

Patrick Nowee

El Capitano Mv Fairmast


Received: from GCC at Globe Wireless;
Sat, 07 Jun 2008 12:12 UTC
Message-id: 373826317

VTIS East, VTIS East,

This is Fairmast,

Papa Hotel Echo Bravo

Calling you on channel 10


Papa Hotel Echo Bravo

Goodmorning,

VTIS East replying

Go ahead


VTIS East

Papa Hotel Echo Bravo

Passing Horsburgh lighthouse abeam

Westbound

Heading for Eastern Anchorage Alfa


Papa Hotel Echo Bravo

Well understood

Please call pilot 2 hrs before arrival at pilotstation

And call VTIS East back when passing Eastern buoy

Keep a listening watch on VHF channel 10

Zomaar een dag, zomaar een moment, zomaar een gebeurtenis. Singapore......

Als je het woord hoort, dan heeft het al iets magisch. De poort naat het Oosten. Een leraar op school

vertelde het zo. De beschaving stopt na het Suezkanaal en begint weer als je Singapore ziet. Tot nu toe kan ik hem hiet alleen maar gelijk in geven.

De zoete weiige lucht kriebelt door onze neus. Singapore.... De herinneringen naar vele stapavonden in de Orchard tower, de barretjes en restaurantjes op Boat Quay en Clark Quay en het ontspannen op Sentosa Island. "WAKKER WORDEN KAPTEIN" ; schreeuwt de 2e stuurman. De bootjes vliegen om onze oren heen. Met de grote jongens allemaal in de 6-baans snelweg. Met zijn allen 1 richting op in de verkeersscheidingstelsel.De hemelpoorten gaan nu open en de hel barst los. Een dikke onweersbui recht boven ons en zicht van nul komma niks. Net voor Changi klaart het op en ff opletten bij Changi voor koerskruisers. Daarna voorsorteren richting het loodsstation. Oh jee, we worden in het nauw gedreven door een kleine Indonesische tanker. VTIS central roeptons op, ik moet uitwijken voor de baggerboer voor mijn neus. Goh, hadden we nog niet gezien. Ik roep zelf maar eens op naar de "Utrecht" (Van Oordt/Boskalis kleuren) Niks aan het handje Fairmast, kom maar langs aan mijn BB zijde hoor, klinkt er door de VHF. 

Okidoki, zo gezegd, zo gedaan. Op 2 kabeltjes lopen we de Utrecht op, en er wordt uitbundig gezwaaid naar onze Hollandse collega's. De begroeting die hou je altijd, waar ter wereld je ook zit. Hollanders onder elkaar, ff wuiven en weer verder met het werk. De loodsboot ligt al te wachten. 1 Loods aan boord, 2 loodsen aan boord, 3 loodsen aan boord en 4 loodsen aan boord. F*ck wat is dit nou. Op deze kleine brug kan ik geen 4 man kwijt. Het valt mee; 1 oppeloods en 3 leerlingen, waarvan 1-tje
onze oude dame naar haar ankerplekje mag brengen. Onder de rook en torenflats van Singapore....Oh zwoelig, kriebelig, mooi Singapore. Opletten kaptein, we zigzaggen tussen de ankerliggers. Kijk daar de Singapore van Svitzer, hollandse sleepvaartglorie.
Ja Hollandse naam en roepletters en daarmee alles gezegd. We komen dichter en dichter bij de kust. De draai naar SB, neusje in de stroom, zeer langzaam achteruit en LEKKO!!!! Rammel de rammel, daar gaat het anker. Na 10 minuten liggen we wel ten anker.
De loods en machinekamer wordt bedankt. En ik dagdroom weer verder. Zalig Singapore.......

Nog geen 5 minuten, geeneens 5 minuten mag een mens genieten. De gasolie (diesel voor de landrotten) boer komt eraan. 55 Ton gasolie krijgen we. En daar het volgende bootje met de nieuwe gas en zuurstof flessen van Untitor. Onze 40tons kraan gaat aan
het werk hijsje eruit en hijsje erin. En daar komen de stores....poeh wat ligt dat bootje vol. En iedereen is aan het werk. En daar hebben we de agent met de dokter, alle flipjes ff op apel voor hun Hepatitis vaccinatie. 5 minuutjes en iedereen weer
klaar. Aflossers aan boord, papierhandel met de agent, klaar met bunkeren van gasolie, klaar met storen, en ......... ach ja er moesten 3 kistjes de wal op naar Nederland. En weer rennen naar de brug, email naar de scheepsjood eruit. Hellup, je bent
wat vergeten. En bootje weer terug en kistjes erin en aflossers van boord en en en .... en rust. De storm is voorbij, ff-tjes wel. Pfffff, gelukkig. Na een tijd van rennen, nu ff rusten. Tussen de rookwolken door, wordt de balans opgemaakt. Ok, volgens
mij alleen nog zware olie bunkeren. Ja knikt iedereen. Wanneer komt ie??? 0300 pas, das minder. Nou dan gaan we een potje doen voor het slapen en dan worden we vanzelf gebeld als ze er zijn. 0300 niemand, 0400 niemand, 0500 niemand, 0600 er komt iets
aan maar is er nog niet, 0635 eindelijk de zware olie boer langszij. De hele dag zijn we bezig met bunkeren, ach je....het schiet me te binnen. We moeten nog smeerolie krijgen. Als een speer kantoor gebeld, en last minute wordt er nog achter de
smeerolie aan gegaan. Om 2000 de smeerolie aan boord, loods is geregeld voor 2350. Hmm toch maar proberen om de loods eerder te krijgen of zelf weg te varen. Helaas, tijd = tijd, dus gewoon wachten. Ja wachten alleen niet to 2350. Om 0030 de loods
eindelijk aan boord en om 0100 eindelijk eraf. Vrijheid....Sikka here we come.

We zitten nu iets ten NO van het eiland Sumatra. Pirate alley (Straat Malacca) zijn we goed doorgekomen. Gelukkig nergens geen last van. Vanavond passeren we Pulau Rondo en gaan we de golf van Bengalen in. De ZW moesson is er al, hopelijk valt het nog
allemaal mee. Maar we zullen wel zien.

Eerst nog een rustig weekendje en dan alles in het teken van onderhoud en voorbereiding voor India. De papierwinkel is al begonnen en ik heb de meeste gegevens al gestuurd naar de agent. Voor vandaag een lekkere rustige zaterdag. De machiniksen, sorry
wtk's zijn de blower aan het spoelen en over een half uurtje weer naar volle kracht.

Groetjes en een prettig weekend.

Patrick Nowee

hallo allemaal,


ome Jos is weer terug vd vakantie, dus er kan weer getikt worden. Nou zal Jos denk ik wel meer zeemijlen hebben gemaakt de afgelopen weken dan wij. De laatste update is geloof ik vanuit Shanghai. Alweer een tijdje terug en veel gebeurd in de
tussentijd. Na al het gedoe met keuringen in Shanghai,

we zijn dus de door de Lloyds jaarlijkse heen gekomen, stond iedereen te springen om weer doen wat we moeten doen. Inderdaad bootjes laden en varen. Op 14 mei de gehele dag voorbereid om te laden;
luikjes op, tussendekken shiften en stabilisator aankoppelen waren we gereed om de 15e ons zware stuk in ontvangst te nemen. 

De 15e 's ochtends kwam de barge langszij en om 7 uur begonnen met aan te slaan. Aangezien het stuk 'belly sling' (met
rondsling onder het stuk) gehesen moest worden zijn we daar 2 uurtjes mee zoet geweest. Aan het stuk zaten allemaal uit eindjes die niet geraakt moesten worden. Hier komen strax bij in gebruikname metertjes op. Na 2,5 uur stond het zware stuk op zijn
positie. De oude dame heeft het weer geflikt. Ik stond er zelf op verbaasd van. Alles verliep zoals het lopen moest. Ondertussen hadden we ook orders gekregen om naar Mipo te varen en werd er ook gemeld dat de reis van Tianjin naar Merak gecancelled
was. Mipo is best heftig, want we moesten laden op de grote Hyundai werf. Als Calimero kwamen we naar binnen op de 18e. Grote LNG tankers en containerschepen keken naar ons alsof we klein duimpje waren. Hier moesten we 2 ketels laden die met de
walkraan geladen werden, dit zou tijdswinst opleveren voor de werf. De werf had onze ligplaats nodig want het is booming business in de scheepsbouw. Foto's volgen zeker. De 19e om 1500 eindelijk zover, de trossen los, de kop naar buiten, loods eraf en
volle kracht..... volle kracht zonder kok dus.

Onze kok werd op de ochtend voor vertrek afgekeurd, helaas was de termijn te kort om een vervanger aan boord te krijgen. Dus alarm.....een noodoplossing bedenken. Helaas weer zo gevonden. De nieuwe kok komt aan boord in Singapore, als we daar gaan
storen en bunkeren. En tot die tijd staat de ouwe, ik dus, zijn kookkunsten te vertonen. Gelukkig tot genoegen door de officieren. De matrozen wisselen elkaar elke dag af om een zodoende een goede Fillipijnse maaltijd op tafel te krijgen. Omdat we met
2 x 2e stuurlui aan boord varen, is mijn ochtend wacht overgedragen zodoende ik de tijd heb om te koken. Zou wel blij zijn dat er een vent aan boord komt in Singapore, niets is leuker dan om de baas te spelen....... En daarna, daarna begint hopelijk
het rustige leven richting Sikka (India) en Toamasina (Madagascar). Voor nu een korte update, en vd week hopelijk een langere. Tot zover uw varende reporter. Adios en Los Balos. Trouwens waar gaat Eric varen????

Greetings El Capitano

Patrick Nowee

Ps Ik ben verrot na 3 dgn in de kombuis. Ben het niet meer gewend het lichamelijke werken.

Received: from GCC at Globe Wireless;
Thu, 22 May 2008 09:58 UTC
Message-id: 370317265

Here we go again....

Aanloop Shanghai was dus precies wat ik er verwacht van had. 3 mei
's ochtends om 0500 zijn we gaan opstomen. Allemaal mooie instructies
gehad van de agent waar we ons moeten melden. Melden niets melden dus,
allemaal geroep en gelul over de VHF. Allemaal wouden ze een loods hebben.
De tocht naar het loodsstation verloopt chaotisch. Tientallen schepen
die dringen om een plekje te bemachtigen. Sommige worden terug gestuurd
en andere moeten de noordingang nemen. Zo'n 3 mijl voor de loods begint het
oplijnen. De schepen schuiven in en een mooi lijn wordt gevormd. De 1 wel
sneller dan de andere. De buurman voor mij heeft geen haast en stopt zijn
schip. 2 a 3 mijl stroom hebben we in de kont, en ik heb geen keus om ook
te stoppen. Mijn angst wordt waarheid, door de stroom worden we onbestuurbaar.
Ik kan het schip nog redelijk gaande houden door telkens een klappie vooruit
te geven. Achter ons stroopt het op, kapteins worden niet blij en nog meer
gezeik. Eindelijk krijgt het schip voor ons de loods en gelijk daarna zijn
wij aan de beurt. Een jonge loods, pfffff, het valt mee denk ik. Hoop ik klinkt
beter. We varen langzaam de grote Yangtze rivier op. De loods maakt zich eigen
druk om de kleinste dingen. Het irriteert me, ruimte zat en verder weinig
problemen in mijn ogen. We gaan over naar volle kracht, want de loods besluit
uiteindelijk om de andere schepen voor ons in te halen. Na een uurtje volle
kracht het besluit stop. Wat!!!! Stoppen... hij is gek die vent. Shanghai
ligt aan een zijrivier vd Yangtze. We moeten ongeveer een uurtje die rivier
op varen, maar de stroom naar binnen staat te sterk om de bocht te maken.
En als we meren op de boeien, moeten we doodtij hebben of stroom tegen.
Ik begin toch langzaam te muiten tegen de loods, wat wachten, hoe lang wachten.
Half uurtje is het antwoord. Met telkens klapjes zeer langzaam vooruit houden
we het schip gaande. Na 15 minuten varen we door, ik kan het volgen.
We draaien nu de Huangpu Yangtze op naar Shanghai. Stroom mee. Het gaat goed,
maar niet stoppen loods. Zodra we de rivier opdraaien wordt de loods paniekerig.
over binnenvaarders om ons heen, en iedereen volgt zijn eigen regels. Ikke, ikke
ikke en de rest kan stikke methode wordt gehanteerd. We worden opgelopen door
een sleepboot, shit wat doet die nu... De beste man op zijn sleepboot kijkt niet
om en schiet 5 meter onder de boeg door. De loods houdt het niet meer. Voor mij,
gaat alles prima. En de loods maar muiten dat we te snel gaan. Tja sorry, kan ik
niets aan doen. De loods wilt de motor te vaak stoppen, en stoppen met de wind
en stroom is niet bestuurbaar. In allerijl wordt een sleepboot geroepen. Deze
gaat dan achter de kont hangen om zodat wij permanent zeer langzaam vooruit
kunnen draaien. De sleepboot hangt als tegengewich om de snelheid te perken.
Welke snelheid perken, sleepboot vast en wat schetst mij verbazing...HALF AHEAD.

Wat een volk, en dit volk organiseert de olympische spelen. Nou nou dat gaat nog
lachen worden. Om 1400 liggen we wel gemeerd aan de boeien, nog ff inklaren en
dan....en dan HAPPY BIRTHDAY CAPTAIN!!! Ik ken leukere verjaardagsdagen, maar deze blijf ik wel herinneren.

Nu alweer 4 dagen op de boeien en onderhoud is in volle gang. Ik denk dat we nog
tot de 12e de tijd hebben om alles voor elkaar te krijgen. Daarna beginnen de
voorbereidingen om te laden. Nieuwe koelwaterpijpen in de machinekamer, Lloyds
annual survey, radio survey, hijsdraden meten en allerlei andere klote klussen
worden eindelijk aangepakt...Maar hierover de volgende keer meer.

Varen is wat we moeten doen, want na 4 dgn van 8 tot 5 is niet goed voor Jan de
zeeman. Onregelmatigheid moet er zijn, daar leven we voor. Het snuiven van de
zoute zee en niet de geur van industrie en een baggerrivier.

De vrijheid willen we....De vrijheid zal wachten en de eerste dag weer op zee
zal voor elke zeeman de gevoel van bevrijding geven.

Adios,

Patrick Nowee
El Capitano


Received: from GCC at Globe Wireless;
Wed, 07 May 2008 03:59 UTC
Message-id: 367002767

Wolt ihr das bed in flammen stehen....Rammstein, Rammstein klinkt door de speakers.
Niets in weg, recht zo die gaat en op naar Shanghai. Nu ben ik alweer een tijdje
niet meer in Shanghai geweest, maar de aanloop is toch aardig veranderd. Vroeger,
tja vroeger dat waren nogeens tijden. Vroeger dan stormden we met zijn allen op het
loodsstation af, blijven oproepen op de VHF en hopen dat ze je gehoord hadden. Schepen
van links, schepen van rechts, schepen van achteren en van voren. Overal vandaan.
Meestal een paar mijl voor het loodsstation had je contact. Pffff eindelijk, krijgen
we hem....of toch niet. Jaja, fingers crossed, en wachten op die beslissende zin:
Yes captain, pilot on arrival. Meestal ook niet en dan moest je rechtomskeert. Tja,
leuk was toen anders. Rechsomkeert en iedereen die op jouw positie afstormt. En dan
ten anker en wachten totdat je aan de beurt was. De Yangtze rivier was toen helemaal
1 groot feest...regels, tuurlijk niet. Geen regels. Een loods die engels spreekt, tuurlijk
wel. Good moling captain, en dat was het. Dus het was zoals de Duitsers al eeuwen roepen:
Immer gerade aus!!!! Und am das end um die ecke. Scheepshoorn bij, af en toe de loods
waarschuwen dat de startvaten nu wel heel snel leeglopen.

Tegenwoordig, tegenwoordig is alles anders. Shanghai is de grootste haven ter wereld.
Dus dan moet daar ook een up to date systeem zijn. Mooi hé theorie, meestal klopt er
in de praktijk verdomd weinig van. Shanghai heeft ook een nieuw aanloopsysteem en 3
verschillende manieren om de Yangtze op te komen. Suicidaal hoeven we tegenwoordig
niet te zijn, dat schrijft de theorie. Nu zijn er 3 rotondes gemaakt op een gebied van
30 x 30 mijl en elke rotonde heeft 5 aanloopkanalen. Hoe bedoel je om van gestoord te
worden. En contact met de loods... tja dat blijft hetzelfde. Je bent er bijna en toch
weer niet. Dus fingers croosed en hopen op die zin: Captain, pilot on arrival.

We zijn er nog niet, we zitten nu ten ZW van Taiwan en zullen morgen Str. Taiwan
invaren en afwachten wat Shanghai ons gaat brengen. China here we come!!!!

gr,
Patrick 'Skipper' Nowee
El Capitano


Received: from GCC at Globe Wireless;
Wed, 30 Apr 2008 11:56 UTC
Message-id: 365643357

**The story goes on.....

Langzaam komt het schip vd kade vrij...de loods instrueert beide sleepboten.
De rust en de kalmte, het is zo weer voorbij. Dan...dan zijn we echt op weg
naar de oase. De draai achteruit wordt gemaakt. Elegant en mooi.
De voorste sleepboot mag los. HARD STUURBOORD ROER!!!!. Hard stuurboord wordt
herhaald door de roerganger; "rudder is hard starboard sir".  Een gemompel
uit de mond vd loods. Het zal wel iets als dank je betekenen. Met de ingebrachte
draai er nog vol in mag ook de achterste sleepboot los. Vrijheid....bijna dan,
de loods moet er ook nog af. "Dead slow ahead" wordt er gebruld. De hendel gaat
naar de vooruit stand, we wachten de lampjes af die vooruit en achteruit geven.
De nokken beneden op de motor worden verzet. Gelukkig het werkt, nu nog starten.
De startluchtmeter zakt in en we duwen de pook door naar dead slow ahead. Een
lichte trilling raast door het schip. De bemanning kijkt elkaar weer opgelucht
aan. Op naar de vrijheid. Langzaam wordt de draai gestut en krijgt de oude dame
vaart. We passeren de cutterzuiger Castor en de multicat Joop van 'Van Oordt'.
De neus wordt naar buiten gericht en de loods neemt afscheid. Eindelijk de
volgende stap naar vrijheid. Hij kijkt me beteuterd aan, helaas geen Marlboro
van hem. Met een ferme handdruk nemen we afscheid en de stagiare krijgt de
opdracht om deze man zo snel mogelijk te dumpen, want de vrijheid wacht.
Dik voordat we buiten zijn, komt het sein; LOODS VAN BOORD!!!!

Eindelijk, de pook naar halve kracht vooruit. De oude dame heeft er zin in.
Ze wil naar zee, net als ons. Het schip trilt harder, we voelen het bonsen
van haar oude, maar doch degelijke, hart nu goed. 8 mijl, 8,5 mijl, 9 mijl,
10 mijl, en de pook door naar volle kracht. Met 460 klappen op weg naar de
vrijheid. Bij 13mijl blijft de meter hangen, op de telegraaf klinkt nu ook
'full ahead'. De wtk's gaan gelijk aan de slag; hulpmotoren eraf en asgenerator
bij. De watermaker moet nog ff-tjes wachten, we moeten nog iets verder de kust
uit. Heerlijk klinkt de melodie vd motor door het schip, heerlijk voelt de trilling
ervan, heerlijk glijdt de oude dame over de lage deining. Op weg naar vrijheid!!!!

Maptaphut (Thailand) laten we achter ons liggen. Op naar het land van de Olympische
Spelen. Shanghai here we come. Je ziet bij iedereen aan boord een soort last van
de schouders afvallen. We varen weer, we moeten weer uitkijken en uitwijken en we
moeten weer dagelijkse rondes in de machinekamer lopen. De oude dame krijgt weer de
aandacht. Een beetje verf hier en een beetje vet daar. De dagelijkse zeesleur komt
er weer in. Heerlijk die middagslaapjes, heerlijk die avondwachtjes. Niemand heeft
er moeite mee om in zijn ritme te komen. Op de trilling vd oude dame en de lichte
beweging over de golven worden we allemaal snel in dromenland gewiegd.

**Het weekend voor de deur...

Druk, druk, druk en nog eens druk. Al die havendagen, al die dagen dat we nergens aan
komen om de oude dame te verwennen. Al die dagen dat we onszelf niet kunnen verwennen.
Op vrijdag weg....wat een zegen. Leve de kapitein zegt de bemanning. Leve de bemanning
zegt de kapitein. De crewlijst komt erbij...wie zijn er jarig geweest en wie gaan het
worden. Dan valt het woord en wordt er kracht bij de daad gezet. We gaan bbq-en.
Jippie roept de bemanning... de Flipjes gaan spontaan klappen voor mij. F*ck, dat
hoeft nou echt niet hoor. Zouden ze echt zo blij met mij zijn, of lijkt het maar alsof.
De chef wordt ingelicht, zaterdagmiddag/avond gaat het worden. Niet voor de lunch, want
dan is het veels te warm. Lekker aan het eind vd middag, begin vd avond. Als de zon onder
gaat en de temperatuur aannemelijker wordt. BBQ aan, muziekje erbij, biertje erbij en
roosteren. De wiper aan boord blijkt dan weer ineens een volleerd bbq-kok te zijn. Hij
neemt het wel heel serieus dus... leuk dat de ouwe hem tot 'bbq-master' heeft gebombardeerd.
Weten we dat ook voor de volgende keer. De kip, worstjes, karbonade's, garnalen en spare
ribs smaken heerlijk. De chef heeft er ook nasi, macaroni salade en aardappel salade bij
gemaakt. Zie je....hij kan het wel, denk ik bij mijzelf. Hij is alleen af en toe een luie
flikker die flip. Ik moet hem vd week toch maar weer eens een schop onder zijn reet gaan
geven. Voor de flipjes kan ie alles maken, maar bij ons is het af en toe toch een beetje
.... tja hoe mot je het noemen. Ik heb er eigenlijk geen woord voor. Laten we erop houden
dat het niet hoogstaand is, te simpel, dus net een 6 waard. Een 6....mwah 5.5, dus echt
net voldoende. Het kan er mee door.

De zaterdag is nu voorbij. Op het achterdek resten de stille getuigen van de bbq. Het zal
wel lekker rustig zijn deze ochtend op zee. Mensen komen bij vd katers, ze slapen hun roes
uit. Behalve ik...ik niet. De wacht wacht niet op mij. De stuurman belt me met liefde wakker.
Zijn genot, heb ik ook als ik iemand wakker moet bellen. Sadisten zijn we eigenlijk. Ik kijk
op mijn wekker; shit 6 uur pas. Ik stap mijn kooi uit, droge lippen en de 1,5 liter rose heeft
de man met de hamer naar mijn hut gestuurd. Pfffff. Half slapend sta ik te pissen. Dan de hut
in, effe een ijstheetje pakken. Ik begin met beter te voelen. Staan gaat beter dan liggen.
Douchen, tandjes poetsen en tikken.... Tikken op de pc, om weer eens wat te schrijven naar
Ome Jos en zijn website's. Ik kijk op mijn klok: 0740. Ik moet gaan eindigen, want de wacht.
Tja de wacht, wacht echt niet op mij.

(Flipjes/Flippen/Flipje/Flip = Fillipijnen)

Patrick Nowee

El Capitano


Received: from GCC at Globe Wireless;
Sun, 27 Apr 2008 00:49 UTC
Message-id: 364906219

THE PRAYER OF A SAILOR:

Now I lay me down to sleep,
I pray the lord my soul to keep.
Grant no other sailor take,
My shoes and socks before I wake.

Dear lord grant me in my slumber,
Keep my hammock on its number.
May no clew or lashing break,
And smash my dome before I wake.

Keep me safely in tight sight,
Grant no fire drill tonight.
And in the morning let me wake,
With haunting smells of sirloin steak.

Lord protect me in my dreams,
Make things better then they seem.
Grant four months may quickly fly,
And all hardships pass me by.

Take me back to solid land,
Where they scrub no decks with sand.
Where no demon typhoon blows,
And the WOMEN wash the clothes.

Amen....


Received: from GCC at Globe Wireless;
Sat, 26 Apr 2008 12:09 UTC
Message-id: 364833844

Time flies when you have fun.....

Zo het is weer tijd voor een update. Door al het gedoe hier in Kuantan is het er niet echt van
gekomen. Zoals eerder vermeld zijn we de 10e ten anker gegaan en de 13e 's ochtends vroeg
naar binnen gegaan. Nu is het alweer de 19e en staat eindelijk alles aan boord. 3 stukken in
7 dagen. Dat is pas lekker, en maar roepen dat er overal haast is en dat de ligtijden steeds
korter worden. Nou bij Jumbo dus niet. 

Zoals het er nu uitziet gaan we ook maar weinig vaardagen krijgen in April.
De 13e was het eindelijk zover nadat eerst om half 7 toen om 7 uur en uiteindelijk weer om half
7 de loods kregen konden we naar binnen. De bedoeling was om met 1 sleepboot langszij te komen,
helaas voor ons ging dit niet helemaal door, want de havenautoriteiten en de loods bepaalden anders.
Dus 2 maar, ook goed. 's Ochtends gelijk vol aan de bak want er moest geladen worden. Flipper eraan,
luiken open, tussendekken shiften, hijsgerei klaarleggen en ophangen in de haken. Alles tot in de
puntjes geregeld en gedaan. En toen..... tja toen was het wachten. Wij klaar, zij niet klaar. 1 Dag ging
er voorbij, de 2e dag kwam en ging en daar was de 3e en uiteindelijk de 4e. Woensdag 16 April 2008.
Jippie, eindelijk laden. Het was zover, iedereen stond al een paar dgn te poppelen. Let's go with the
show. De hele oponthoud kwam omdat de lading in de fabriek nog niet klaar was. De onzekerheid erom
heen is klote. Je wilt bepaalde klussen doen, maar je weet dat de lading er elk moment kan zijn.

Nadat het stuk van 448ton was aangeslagen zijn we gelijk begonnen. Effe aftrappen met een safety
meeting op dek, mensen indelen, ballastorders doornemen en gaan. Heavy lift alarm geven, iedereen
naar buiten en start de pompen.... Heerlijk eindelijk weer beginnen en gelijk een mooi stuk om mee
te beginnen. 45,5 meter lang, 9.30 breed en 8.2 hoog. Na een klein uurtje pompen eindelijk los.....
toch??? Hé, dat stuk komt toch omhoog en waarom dan dat middelste zadel niet. F*ck de zadel zit
los....STOPPEN MET HIJSEN. De zadels zitten met slingetjes om het stuk heen vast. Ze gebruiken
dan spanschroeven om deze vast te zetten. Helaas slipten de draden door de kiezen heen. Het zadel
bleef staan en moesten wij, tja het stuk weer terug zetten. Na het stuk terug te hebben gezet op
de trailer zou het voor ons te laat worden om deze weer te laden. Het laden van zulk groot spul
doe je ook het liefst met daglicht. Afijn, alles uitpikken weer aan boord draaien en morgen een
nieuwe dag. 17 April 's ochtends vroeg begonnen en binnen een paar uurtjes stond het stuk veilig
in het ruim. De lasser als een speer aan de slag om de zeevasten (staalplaten) tegen het stuk
aan te lassen en wij als een speer luiken sluiten en alles goed leggen om 's middags de 135 tonner
te pakken. Na een lange middag, waarbij het aanslaan niet echt mee zat, stapte wij 's avonds om
2000LT voldaan van dek. 2 Stukken op 1 dag en daarbij alle luiken gesloten is niet slecht voor
een schip met 2 zware spieren van 500ts wat niet snel werkt en al 26 jaar oud is. Het kan slechter.
Vrijdagochtend de 18e alles weer voorbereid om de heavy van 665ts aan dek te hijsen. Alles goed
gecontroleerd en gechecked en ..... jawel hijsen maar. Pfff de zadels blijven hangen, netjes naar
binnen draaien, zo mooi boven de luiken, ff net vrij van dek houden en positioneren en BOEM.
Boem, wat boem.... boem dus. Neeeeeeee, @$*#@#*$#, niet weer. En daar ging de middelste zadel.
Wat een mazzel dat dit niet boven de trailer gebeurde of wat hoger boven dek... Pfff geen gewonden,
mooi zo. De fabrikant weer aan de slag gezet en weer alle zadels vast laten maken. De Kuantan
experience. Afijn je moet alles een keertje meemaken, maar gaarne niet meer dan dit.

Vanochtend de 19e het stuk uitgepositioneerd en daarna alles zeevasten en sjorren, flipper los,
kranen vast en varen. We zijn vanmiddag om 1600LT eindelijk vertrokken. Heeeerlijkkkkk, 2 zeedgn.
We juichen, wel 2 HELE zeedagen. 2 Dagen lang de zeewind door je haren, 2dgn lang weer lekker
slapen op het zee-tje, wel 2dgn lang om ...... genoeg om op te noemen dus. Morgen eerst lekker
genieten van een overheerlijke zondag op zee en daarna, daarna naar de Thailand experience.

Maptaphut here we come!!!!!

Bon voyage...adios en de groeten.

Patrick Nowee
El Capitano


Received: from GCC at Globe Wireless;
Sat, 19 Apr 2008 10:33 UTC
Message-id: 363331829

When hell starts breaking loose......

Wachten, wachten en nogeens wachten. Pffff, ik las in de quest dat een mens aardig
wat uurtjes in zijn leven hieraan besteed. Gelukkig valt het voor ons ook gelijk onder
de noemer van werk. Niets in zo vervelend als onzekerheid. Gaan we morgen wel naar
binnen, of blijven nog langer liggen, zo ja hoe lang, wat gaat er gebeuren, etc. Allemaal
vragen die in je opkomen.

Gelukkig hebben we hier bij het laden een lading inspecteur van Jumbo aan de wal. Alleen gaat de arme man nu van de ene meeting naar de andere toe. Ik heb hem nu al 2x aan de lijn gehad en er zijn wat kleine probleempjes. Mwah
probleempjes, niet voor ons dus.

Wij kunnen er weinig aan doen dat de lading nog niet klaar is. Er schijnen 4 lagen coating op de kolommen te komen en elke laag moet 24 uur drogen. Tja dus als nu pas de 1e of de 2e laag erop zit, is dan dan zeuren geblazen.
En tot die tijd...... tot die tijd onzekerheid voor ons.
Verder aan boord krijg ik nu een beetje overzicht. De stofwolken vd eerste dagen zijn
opgetrokken. Aan dek hebben we nog wel wat onderhoud, her en der nog wat verven
wat met de dokking is overgeslagen. De machinekamer loopt wel aardig op rolletjes.
Gelukkig geen klachten daarvan. Veiligheid nog een paar kleine puntjes, maar dat
komt ook wel goed. Gelukkig het rottigste al gedaan, eergisteren eerst beide sloepen
te water gegooid en ff een stukkie meegevaren. De vaste 3-maandelijkse verplichting
ook gehad. Het kwam nu ook gewoon goed uit. We hadden de tijd ervoor, alles kon goed
nagelopen worden en waar nodig gelijk gerepareerd en aangepast worden. Vandaag nog
een hutinspectie en inspectie door de accommodatie houden en dan weten we ook wat daar nog aan schort.

Tja en verder....verder blijven we wachten. De zon hebben we al, nu nog het werk.
groeten uit een zonnig Kuantan, Maleisie.

Patrick Nowee

El Capitano


Received: from GCC at Globe Wireless;
Sat, 12 Apr 2008 01:11 UTC
Message-id: 237914413

REISSCHEMA MV FAIRMAST:

-Kuantan, Maleisie     10-04-08 tot 16-04-08

-Maptaphut, Thailand 18-04-08 tot 22-04-08

-Shanghai, China

-Str Singapore and Malacca

-Toamasina, Madagascar

Zoals julli zien is Dampier helemaal weg. De geruchten gingen niet door. Helaas.
Hierbij de vermelding dat we nog een aantal dgn voor onderhoud in Shanghai zullen liggen.

In Kuantan gaan we 3 kolommen laden voor de petrochemische industrie in Maptaphut.

-1x kolom 'bottom section' / 59.30x9.00x9.60 mtr (lxbxh) / 628ts

-1x kolom 'top section' / 46.46x9.00x7.90 mtr (lxbxh) / 448ts

-1x kolom / 18.35x9.30x8.82 mtr (lxbxh) / 140ts

Hiervan gaat 1 vd 2 zware het onderruim in en zullen er 2 aan dek komen.

mvg,
Patrick Nowee
El Capitano


Received: from GCC at Globe Wireless;
Wed, 09 Apr 2008 12:22 UTC
Message-id: 237311455

Zo hier dan het eerste berichtje van het varende front. Ik wou afgelopen weekend op kombuispraat
een update tikken, maar helaas door drukke omstandigheden is dit niet helemaal gelukt. Na een
heftige zaterdag stapavond en een vroege zondag voetbalochtend ben ik aan boord gekomen.
Zondag avond 6 april rond 1845 stond ik met mijn koffertje dan op schiphol. Tjeetje allermachtig, het
leek wel of half Nederland op vakantie ging, het was dus sterfusdruk. Na een half uur eindelijk de
koffers kunnen afgeven en langzaam doorgelopen. Nadat ik om kwart over 8 eindelijk in het vliegtuig
zat, bleek dat er een kleine defect aan het begageruim was. Gelukkig hadden de KLM monteurs ook
haast. Wist niet waarom want de voetbal was al op de tv geweest. Na een half uurtje vertraging dan
eindelijk de ruime lucht in... op naar het avontuur.

Maandagmiddag om 1300LT geland en om half 4 stond ik aan boord in Maptaphut in Thailand. De lading
was al van boord af en de jongens waren bezig met wat onderhoud op en aan de oude dame. De rest vd
middag gebruikt voor de overdracht. Kreeg ook gelijk te horen dat vertrek voor de volgende ochtend om
6 uur stond. Pffffff, dat is dus een zware dobber. Nog geeneens tijd om van je jetlag bij te komen.

Vanochtend was het zover, na een foutloze manouevre weer op het ruime sop. Heerlijk, helder.....varen.
Wel een kleine gewenning om op een schip te komen met de accommodatie achterop; het geluid vd motor,
de bewegingen, het uitzicht. Het is allemaal weer net ietsjes anders. Nu 2 daagjes op zee om het schip weer
eigen te worden. In Kuantan wacht alweer de 1e uitdaging voor ons; 3 mooie stukken en gelukkig mooi weer.

Voor nu hou ik het ff zo......ga eerst eens proberen om mijn jetlag eruit te slapen. Het voelde de hele dag
vandaag alsof ik 3 stappen te langzaam liep.

Luitjes de groetjes vanuit een zonnige Golf van Thailand.

Patrick Nowee
El Capitano

Received: from GCC at Globe Wireless;
Tue, 08 Apr 2008 14:56 UTC
Message-id: 237110927

Jippie,

vlucht gegevens al binnen.
VERTREK: 020, Schiphol Zondag 6 April 2008 2045 LT
AANKOMST: Bangkok, Maandag 7 April 2008 1245LT
VLUCHT: KL877

Inderdaad met de KLM. Nu heb ik niet zoveel tegen de KLM als andere mensen. Het enige is wel dat deze vlucht een Boeing 747 is ipv een moderne 777. Dus moet weer naar een verplichte film kijken ipv een eigen interactief schermpje voor mijn neus. Maar ach, what ever. Op naar het mooie weer en na 2,5 maand verlof weer lekker op een bootje.

Morgen mijn koffers pakken en morgenmiddag/avond naar NL toe. Dan vrijdagochtend eerst naar kantoor om mijn e-tickets en op te halen. De post is gelukkig al weg met de aflossers die morgen al gaan. Verder vrijdag nog een rondje op kantoor en dan nog een druk weekendje voor de boeg. Bruiloftje, naar schoonouders, naar mijn zwager, naar de voetbal en dan oprotten.

Luitjes, I will keep you updated.

Groetjes,
Patrick Nowee
El Capitano

Draft  : 7.29 m
Length over all  : 110.02 m
Breadth over all  : 20.65 m
Air draft ( above keel )  : 41.61 m (jibs & derricks down)
Suez canal  g.t. : 6815
  n.t : 5700
Panama canal  g.t. : 6960
  n.t. : 5787
Number of holds  : 1
Number of hatches : 1
Hold cap. bale (with tweendecks in hold) : 9996 / 10136 cbm
Free deckspace  : 1170 sqm
Hold dimensions
Lowerhold  : 59.72 x 14.40 x 5.32 m
Tweendeck  : 73.20 x 10.40 / 14.40 x 4.98 m
Total height in hold  : 11.10 m
Strength of tanktop  : 12.0 ts/sqm
Strength of tweendeck : 3.5 ts/sqm
Strength of hatchcovers : 3.5 ts/sqm
Number of tweendecks  : 1 (fl ush) adjustable in height
Cargo gear  : 2 derricks each 500 ts / IN combi 1000 ts
Auxiliary hoist  : 1 x 40 ts / 2 x 10 ts
Main engine : MAK 6 mu 551, 450 rpm, 3200 kW
Speed  : 13 knots
Bunker capacity  : 635 tons ifo / 104 ts mgo
Fresh water capacity : 84.0 ts (d2)
Container intake  : 335 TEU sub weight