We liggen met de Main Lloyd in Lyttelton, Nieuw Zeeland, en hebben een lang en vrij weekend.

Het is paaszondag, de kapitein en zijn vrouw hebben eieren gekleurd en aan dek verstopt.

Er wordt gevraagd ze te gaan zoeken maar daar wordt een beetje lacherig over gedaan en hier en daar hoor je mompelen, ik ga op m’n vrije dag toch niet aan dek struinen.

Als verteld wordt dat elke kleur ei een bepaalde waarde aan bier vertegenwoordigd, oplopend van één tot meerdere biertjes,wordt het al snel druk aan dek, ook is er één speciaal ei verstopt en de vinder daarvan krijgt een doos bier,

De bemanning staat op een rantsoen van drie bier per dag en de pubs zijn dicht op zondag, ook de homepartys staan in deze haven even op een laag pitje.

Al snel worden de eerste eieren gevonden en bij de kapiteinhut kan op vertoon van het ei het gewonnen bier worden afgehaald.

Al snel hebben we door dat je de eieren gewoon weer mee kunt nemen en komt er een constante stroom “eerlijke “vinders op gang.

De eieren worden buiten gewoon doorgegeven aan een maat of na een paar rondjes over dek door de zelfde persoon opnieuw aangeboden.

Na een poosje voelt de vrouw van de kapitein nattigheid en protesteert bij haar man dat ze zoveel eieren niet verstopt hebben.

Die zegt met een stalen gezicht maar met pretoogjes, je ziet het toch, ze laten ze toch zien.

Maar daarna is het toch afgelopen met de pret, alleen het speciale ei kan nog in bier omgezet worden.

Hoe er ook gezocht wordt het ei komt niet te voorschijn, op het laatst gaat de kapitein zelf maar aanwijzen waar het ongeveer moet liggen maar het is weg.

Niets aan te doen, niemand weet wat, de doos bier wordt niet gegeven maar daar wordt niet al te moeilijk over gedaan met al die dubbele inleveringen heeft iedereen wel een paar biertjes gehad.

Dagen later bekend de lichtmatroos dat hij tijdens het zoeken trek kreeg en een gevonden eitje heeft opgegeten, dat het de hoofdprijs was vond hij geen probleem, hij dronk toch geen bier.