Update 12 juni 2008


Na al dat Willem Ruys geweld op kombuispraat, heb ik maar een expressionistisch stukje illusie gecreëerd voor Arie die heeft er op gevaren.

(Het Expressionisme leeft zich direct en spontaan uit, al dan niet in betrekking tot de werkelijkheid; zonder het langdurig voorzichtig overwegen , en zonder schilderkunstige systematiek.
Hier voeg ook nog een paar schetsen bij voor toekomstige illusies,die ik gemaakt had voor de operatie, in het ziekenhuis.

Nog twee werken van Bram, vorige week gemaakt.

 Galjoen in harde bries

Dit is het  laatste kwast product voor de staar operatie morgen.

Ik ben op de valreep nog bezig met 2 schilderijtjes, deze is vandaag gereed gekomen ietsje anders dan scheepjes ,maar!!!!!het kwastwerkje is 30 x40 cm en de lak staat te drogen.Dus als je tijd en zin heeft wou je dan de kat bij de verzameling plaatsen,op de topic van scheepspraat.(het doek heb ik genoemd "  the eye of the tiger" wat dus een dubbele betekenis heeft gekregen voor me.

Ik ben altijd gek van deze grote poezen geweest,en het idee kwam zomaar  opzetten toen ik met de nieuwe galjoen of galjoot bezig was.

 

Update 07 februari 2008

Op verzoek van mijn meissie, om een galjoen voor haar te schilderen om boven aan de trap te hangen (hoeft er dit jaar in ieder geval niet behangen te worden, heb ik ditmaal een doekie van 50 x 60 gekwast, voor haar persoonlijk,,en is in de lijst  60x70 cm.geworden, dus vult het weer een lege plek op in huis, het doekje wat er hing is onderweg naar onze jongste dochter in Florida.
het is genoemd  " Rita`s Flying Dutchman ", wat voor ons dus een andere betekenis heeft als de sage van de Vliegende Hollander die ik eerdaags wel eens op kombuis zal zetten en voor het geval er slimme opmerkingen komen, het heeft ook niks met butterflying te maken.
Het wapen wat achterop staat is het " familie wapen" ooit eens aangevraagd bij een heraldieke club.

 

 

Update 24 januari 2008

Dit Doekie komt dus niet uit het verdom hoekie van vergeten penseel producten,maar uit  "  vergeten beloftes"  van een oud collega machinissie en de hoogovens.zijn zoon voer op de stad Amsterdam,en hij had me ooit eens dat we gezellig aan de neut zaten gevraagd: Bram als je tijd heb wil je dan eens een schilderijtje  van de Stad Amsterdam voor me maken,en zoals het onder een borrel gaat ,natuurlijk doe ik enz enz. maar de pest met mij is ik vergeet moeilijk(hahaha)dus zoals H.G.H zegt als die leden de geest hebben moet je ze gewoon laten gaan.en zo is dat gekomen ik had de geest,en er is weer een kladder bij gekomen
hier nog wat gegevens van de stad Amsterdam.
 

De Stad Amsterdam is een driemast-klipper met stalen romp en volgetuigd. Ze is in het jaar 2000 in de vaart gekomen onder Nederlandse vlag.

In december 1997 is op de scheepswerf Damen Oranjewerf te Amsterdam de kiel gelegd. Het schip is door architect Gerard Dijkstra naar een model van een fregat uit de 19de eeuw, de Amsterdam, ontworpen, echter met moderne materialen, zoals een stalen romp en hedendaagse technieken. Nadat de romp daar gereed was is de verdere op- en afbouw in het scheepvaartmuseum van Amsterdam gedaan.

Het schip is hoofdzakelijk gebouwd door werkzoekenden en schoolverlaters, die daarmee veel werkervaring opdeden en een nieuw toekomstperspectief kregen. De kosten bedroegen ongeveer 10 miljoen euro.

In de zomer van 2000 werd het schip tijdens Sail Amsterdam 2000 gedoopt en kreeg het de naam Stad Amsterdam mee. In 2005 was ze het vlaggenschip van Sail Amsterdam.

Sindsdien bevaart ze de wereldzeeën als opleidings- en charterschip voor gasten en neemt deel aan regatta's en zeilshows. In 2001 heeft ze de Cutty Sark Tall Ships' Race gewonnen.

Totale lengte: 76 m

Stad Amsterdam

 

Snelheid bezorgde de Clippers begin 19e eeuw een enorm concurrentievoordeel. In Amerika dwong in die tijd harde concurrentie scheepsontwerpers te experimenteren met de snelheid van hun schepen. Tot dan hadden vrachtschepen een volle voorsteven en een rond onderwaterschip. De Clipper echter heeft een scherp gesneden, holle vorm. Hierdoor snijdt het schip door het water in plaats van dat de romp omhooggeduwd wordt. Tevens werd het onderwaterschip meer weggesneden, waardoor het schip minder in vaart afremde. Ook hogere en langere masten verbeterden de snelheid van de Clipper sterk, hierdoor kon het schip veel meer zeil voeren. Dit scheepstype kon door een langere waterlijn en een gereduceerde breedte sneller en hoger aan de wind lopen dan andere fregatten. Dit concept bleek briljant en werd na enige aarzeling ook in Nederland ontdekt rond 1850. Toch was de populariteit van de Clipper van korte duur. Doorslaggevend was de opening van het Suezkanaal in 1869. Door dit kanaal werd de route van en naar Nederlands-Indië aanzienlijk korter. Voor stoomschepen ideaal, maar voor Clippers of andere zeezeilschepen onbruikbaar. Zij moesten de langere route via de Kaap blijven varen. Die extra vaartijd bleek te kostbaar. Nergens ter wereld varen nog originele Clippers. Er is er uit dit tijd maar één overgebleven: de Cutty Sark. Dit schip ligt als museumstuk in een dok in Greenwich, Engeland.

Met de komst van de Stad Amsterdam werd de clipperhistorie weer nieuw leven ingeblazen. Inspiratiebron voor het ontwerp van de Stad Amsterdam is de ijzeren Clipper: De Amsterdam. De bouw van de Stad Amsterdam is een initiatief van de Gemeente Amsterdam en Randstad. Beide organisaties vonden elkaar in de overtuiging dat de bouw en de exploitatie van de Clipper wezenlijk moeten bijdragen aan opleidings- en werkervaringsmogelijkheden voor jongeren.

Groets Bram

 

 

Update 22 januari 2008

De " Twenthe die door de branding komt" onderweg naar " een klus", pas ingelijst en zonder blitz genomen, vandaar lijkt ie wat gelig.
 

MVG Hh

 

Update 18 januari 2008

Alweer een doekie uit het verdom hoekie  gehaald en afgemaakt ,dit keer de Coolsingel,op een gegeven moment werd er op kantoor gezegd Eind van deze reis ben jij bestemd voor de Coolsingel, dit was dus een onvervulde belofte geworden,de hele handel werd verkocht , dit was een van de 4 grote vaart schepen van Invotra (Spiksplinter nieuw),die voor de rest allemaal kusters met singel namen had lopen,op een paar uitzonderingen
Deze schepen hadden voor die tijd (en nog een prachtige lijn en opbouw)modern en toch een klasieke uitstraling.
 

 

MS. Coolsingel  Naamsein PDLO

 Imonr.5339078 1957-1959

Flensburger Schiffsbau Gesellschaft mbH,Flensburg (566)

Brt:8355,nrt 4.965,dwt :11270

LxBxHx:148,10x18,48x11,36(8,21 )meter.

Vrachtschip, gesloten shelterdek, 2 dekken,36 bemanningsleden

4 tew 6 cil. Sulzer dieselmotor (720x1250),4200 r.p.k,14,5 mijl.

Machine bouwer : Gebr.Sulzer A.G.Winterhur

 Historie:

2 Juli 1957 te waterlating; 10 Sept 1957 technische proeftocht en 14 September de overdracht.

19-09-1957 -1959 Coolsingel NV Invoer en Transport onderneming"Invotra" Rotterdam

1959-1961 State of Assam , Eastern Shipping Corporation Ltd. Calcutta

1961-1881 State of Assam , The Shipping Corporation of India Ltd. Calcutta

24 dec 1981 in Bombay aangekomen en opgelegd

In Januari 1983 in Bombay gesloopt bij Hindustan Steel Syndicate Darukhana

 Maar toch weer een herinering in mijn eigen collectie

 Groets Bram

 

Update 18 januari 2008

een betere prent van Bram z'n " Blauwe Neus", nu fatsoenlijk ingelijst en met minder geschitter van de blitz

 

Update 14 januari 2008

La belle Eileen 30 x 40 cm.
 
Eindelijk nadat ze jaren als schets op een doekie in een hoekie gestaan had, is het na een dag en halve nacht Vrijdag op Zaterdag 12 Jan 2007 afgemaakt
 
Dit was het laatste scheepje wat ik in bezit heb gehad, volgens de papieren was het een Bretons loodskottertje uit 1898 en was de tuigage nog hetzelfde als voorheen, alleen had ik de spits toe lopende achterpunt er afgezaak (gans verrot) en vervangen door een spiegel kontje, ook de mooie steile boeg gerenoveerd met nieuw eiken ook de voorspant en vele spantjes vervangen.
Na de terwaterlating was het even lensen, maar daarna een droog scheepje
 
Het gaf wel wat werk maar was met een man te zeilen, als je maar genoeg open water had, de restauratie (ook zelf gedaan) duurde 2 jaar, daarna een seizoen gezeild, maar de animo van het parlement is nooit verder gegaan dan een weekendje met nog 3 honden aan boord, dus ook nog wel te begrijpen achteraf, zelf verscheidene malen op pad geweest, maar het is toch niet hetzelfde als dat je gewend ben om met het hele gezin + vee op het water te zitten, vandaar dat het scheepje in de verkoop ging en het geld van de restauratie maar met het " ik heb de poen niet verzopen " als verliespost geboekt.
uiteraard blijft dit kwastwerkje in eigen bezit.
Het was een scheepje met karakter,en heeft nog steeds een warme plekje in mijn hart, net als de Daisy Kniertje, die ik ook weer op een doekje gaat zetten in mijn nieuwe trant van kwasten en doekjes bekladden.

 

 

 

Update 11 januari 2008

 

Momenteel ben ik de kwastwerkjes die in de loop der jaren niet afgemaakt zijn, nu aan het afmaken, zie hier de Anne Herfurth die ik jaren geleden toen ik nog met olie verf bezig was een beginnetje had gemaakt om het t.z.t. af te schilderen,ondertussen is er heel wat water onder de brug door gegaan en in plaats van een olie doekie is het een  acryl doekie geworden, wat dus betekende dat ik het eerst met een puimsteentje de oppervlakte ruw moest schuren om het enigszins bewerkbaar te maken voor acryl verf  op water basis, na verharding  wordt  het ook een permanente en watervast doekie .
Dit doekje 30 x 23 cm zal mij dus ook overleven, maar wat ik leuker vind is: dat ik toch weer het gevoel krijg dat dit weer een echte accu bak schilderijtje is geworden,zoals er in menig machinekamer wel eens geschilderd werd op de wacht; met een oversteek of een Noord naar Zuid reissie.i.p.v. van Donald Duckie`s en Goofy`s en andere figuurtjes van Walt Disney.

 

Update 08 januari 2008

 

Geheel tegen mijn gewoonte in, heb ik op verzoek van me meissie een winterlandschappie in elkaar gepenseeld, dit i.v.m. de verjaardag van me jongste schoonzussie.
 Dus kwam ik naar beneden met een mooi doekie in de schilders medium(wit)gezet van 30 x 40 cm en tegen Rita gezegd stuur deze maar op dan een mooi wit landschap met 100% echte sneeuw ,JA MAAR!!! er staat niks op! ,JA hoor ,maar alles is ondergesneeuwd, ze wou toch veel sneeuw uh uh uh 
afijn toch maar een huis boompie zonder beesie er bij gekladderd en dat gaat van de week naar good old England.

 

 

Update 03 januari 2008

Fantasie Barkentijn

 

 

Update 28 december 2007

 

Foto opgestuurd door Harry G.Hogeboom van de "Blue Nose" 

Hier is een plaatje van een van de laatste "kwastprodukten van Bram, de kaasboer uit Alkmaar"

 " De Blauwe Neus onder Vol tuig"

 

Update 11 december 2007

 

Dit is weer eens een nieuw probeersel van mij, zoals je ziet zijn de kaderlijnen heel dik aangegeven,in mijn optiek is dit dus ook een teken van onze beknotte vrijheid, laten we wel wezen echte vrijheid bestaat niet, want wij zijn allemaal begrensd, zelfs met onze gedachten, er is altijd wel iets wat onze grens is, of je nu schildert, schrijft of muziek maakt, het maakt allemaal niet uit, een ding heeft het allemaal gemeen, alles wat een mens persoonlijk creëert is in mijn ogen kunst, alleen al om het feit dat het individu het zelf maakt, ondanks een voorbeeld of het nu een foto, prent of de natuur is, er is altijd wel iets wat de aanleiding er voor geeft.

Zoals deze prent van de stem van het water, met de Wodan en de Neeltje Jacoba, hier is duidelijk dat het enigste moment van vrijheid, dat moment van springen is waar niemand iets over te zeggen heeft of belasting c/q een boete moet betalen, of je aan de regeltjes moet houden, hier telt alleen het moment van haal ik het of niet dit soort momenten zijn zeldzaam in ons leven, de redders van de KNRM  die koesteren de momenten van de redding, waarschijnlijk onbewust om de zelfde redenen, de mens te redden en het natuurgeweld proberen te trotseren (vergeleken met de natuurkrachten zijn we natuurlijk heel klein).

 

Tevens was het de bedoeling om diverse teken en schilder technieken en materialen uit te proberen,daar ik nog steeds niet met op olie gebaseerde verven kan werken door mijn lucht aandoening,heb ik ook daar een kaderand !!dus wat ik maar wil zeggen ,ook binnen een beperking kan je expanderen,niet te verwarren met exploderen ,want dat doe ik ook dagelijks.

 

De bedoeling van dit werkje is zoals je het bij Harry`s roeitocht ziet, dat het ook aan de hoogste bieder verkocht gaat worden voor de KNRM.

 

Het ziet er allemaal erg simpel uit en zo hoort het ook, er zijn al zat moeilijke gevallen in deze wereld.

 

 

Update 20 augustus 2007

Ik had weer een aanval van paintteritus, deze fantasy tea clipper gaat naar mijn zwager en schoonzus in Noord Engeland
morgen ,verjaardags cadeautje, hij wou altijd een thee klipper aan de muur hebben, vandaar.

 

 

 

 

Update 06 februari 2007

De "Zeebeest" van Albert

 

Zomaar aan komen waaien uit de losse pols

 

Ik had gisteren een losse pols en toen kwam er dit uit, ik heb het ter beschikking gesteld voor de reünie en hoop dar wat response op te krijgen voor de Reddings maatschappij zie ook de topic Veerschemeer/Vlissingen op www.kombuispraat.com

 

 

 

 

 

 

 

Met al de regen de laatste tijd heb ik toch nog een een beetje met verf gekliederd, tussen het gejammer op de gitaar en andere klusjes door.

Deze is dus ook bestemd voor Harry.G.H, die zich momenteel vermaakt in zijn oerwoud in Canada, hij was er weer blij mee, dus wordt het eerdaags als het droog is en gelakt weer naar hem toegestuurd.

 

Goedenmiddag Jos ik heb hier nog een een bepaint cartoontje met de Southern-Breeze bijna 75 meter lang, is niks als je het vlug zegt, 24 man bemanning als de boss aan boord was, inclusief zijn eigen staf zoals Buttler Chambermaid gezelschapsdame voor zijn vrouw en een verpleegster .

Deze Illusie gaat eerdaags naar Engeland naar een goede stapmaat van me 2de stuurman toen op de Southern Breeze.

 

Ik heb nog even een pespectief oefeningetje gedaan, wat ik dan maar genoemd heb 

                                                  blik op oneindig
 
Toevallig dat ik aan dek stond te dromen over wereld zeeën en tropische verassingen, toen de IJM 9 de ouwe Haarlem voorbij kwam stomen, onderweg naar de noordelijke visgronden, terwijl wij rustig aan het dobberen waren en rustig zeeklaar aan het maken waren, om naar de Oost  te gaan met een zootje Europese handel .

 

Dit fraaie schilderij van mijn eerste bootje, de "Caltex Rotterdam" is gemaakt door Bram Minneboo.

"Als ik iets leuk vind om te doen en ik kan iemand blij maken, ach waarom niet?"

 

Voor Harry G.Hogeboom zijn eerste bootje, de "Forest Hill".

 

 

Voor Arie Hazebroek heeft Bram dit mooie schilderij van de "Main Lloyd" gemaakt.

 

Dit Doekje is gelijk al verkocht aan mijn bruggen en sluizen wippen leermeester Albert.
Na 5 weken een gevecht te hebben gehad met Ome Romer,is het uiteindelijk toch gelukt om
een herkenbare Zeeland uit de verftubes te knijpen,en het toch maar weer op een accubak schilderij te laten lijken
Albert veel plezier ermee.

 

Hoi Jos, dit vind ik nu leuk een plaats op scheepspraat met mijn mooie home made prenten, om dat ik de laatste tijd wat minder actief was, ben ik toch maar weer met verfknoeien bezig gegaan, maar niet meer met olieverf, omdat ik het stervens benauwd kreeg van de terpentine en wasbenzinelucht, jammer maar helaas, met olieverf ben je veel vrijer met schilderen, vooral als je nat in nat schilderde, zeg maar op de Bob Ross manier, zo kan je mooie illusies op een stukje canvas creëren.
Nu ben ik dus sinds een goede maand met Acrilverf  bezig, maar dat vereist een heel andere techniek en ik ben nu eenmaal iemand die alles zelf uit wil zoeken, want vooral met illusies proberen neer te zetten heb je vrijheid van denken nodig wel gebaseerd op een ondergrond  maar een basis ondergrond zoals we allemaal op school geleerd hebben,
dus zoals jij dat zo mooi kon zeggen, met een nostalgische invloed.
Maar ik moet eerlijk bekennen na een jaar stilstand en het uitvogelen met Acrilic op linnen vind ik dit toch ook weer leuk
3 van mijn recente Doekjes alle zijn 40x30 c.m.
(De Nestor) zoals je weet mijn eerste bootje eind jaren 50, zet er geen specifieke datum bij want ik was de wilde haren nog niet ontgroeid en kwam bij de maatschappij als veelbelovend jongeman en ging weg als een schande voor de familie, alleen omdat er een paar familieleden hun 40 jarig jubileum hadden gehad en toevallig bij de hoge druk hoorden, en zoals voornoemd alles zelf uit wou zoeken, ook de fijne dingen van het leven die ik dus van huis uit meekreeg van Kijk je uit met vrouwen je kan er ziek van worden, en dat was onder aan de gangway voor ik aan boord stapte. Maar ja me ouwe heer bedoelde het goed , hij wist het ook niet te vertellen.

 

 

Ik heb nog een doekje van 70x30 cm  gemaakt,wat ik dus omschrijf als  compositie probeersel,om te kijken of ik een
redelijk plaatje kan bouwen met meerdere onderwerpen erop,hieronder het oefeningetje .
Ik heb het maar compostie Mathilda Da Costa genoemd,het witte geval is het Motoryacht Mathilda waar ik 2 jaar op gevaren heb als 2de mach. lengte 65 meter 2 GM diesels van bijna 700 pk vandaar het rookje uit de schoorsteen De kuster  Da Costa van Salamons en Veling (waar V als kap.op zat,zij waren ook nog eigenaar van de Kars en nog een Parijsvaarder)feestbootje Oostende, Shoreham, Rouaan Shoreham Oostende of soms Antwerpen.

 

De molen bij Alkmaar voor die afgebrand was de eerste keer,hij was herbouwd verleden jaar of het jaar daarvoor,en toen weer in de hens gestoken.stelletje kl..tzakken.

 

Dan had ik ook nog 2 verfverknoeiertjes  die ik achter op de store kasten van de vorige camper had geschilderd,ik dacht doe ze er ook maar op,staat uiteindelijk toch ook water op, zelfs in bevroren toestand.

 

( de Proton) ja de verandering van me leven, op 23 Januari 1974., Dit doekje had ik stiekum geschilderd en aan Rita gegeven met een bos gele rozen op de 23ste Januari 2006, dus voor ons 32 jaar tezamen zijn als vechtpaar, maar wat er ook gebeurde we gingen altijd samen de vlooienbunker in en dat doen we nog 2 mensen 1 hart en 1 bed.

 

 

(De Urker kotter) bracht herinneringen terug aan vroeger toen me ome Klaas op de een of andere kotter voor een weekie in moest vallen, ik mocht mee, was pas 11,maar mijn ooms van moeders kant waren allemaal begonnen te varen toen ze 10 of elf waren, moet je tegenwoordig niet meer mee aankomen, en bij het zien van deze foto op het net, kreeg ik nog even het gevoel van zeeziek te zijn terug 2 dagen lang in dit weer en om de Noord, naderhand ging het goed, en het reissie duurde toch 2 weken. Vandaar dat me ouwe mensie een week in doodangst had gezeten en pertinent niet wou hebben dat ik op de visserij terecht kwam.

Groets Bram

 

 

 

a.minneboo@wanadoo.nl