Hoofdstuk 14 (United States lines)

Ik heb op verschillende schepen gevaren als gezagvoerder en dat waren, American Corsair, American Monarch, American Alliance, American Rapid, American Legion, Pioneer Contender,American Envoy en American Pioneer. De Legion, Envoy, Legion en Alliance waren containerschepen maar de rest was gecharterd door M.S.C. Military Sealift Command, en dat was zeer plezierig varen. Het mooiste was dat je nooit wist waar de volgende reis je zou brengen en het kon het Verre Oosten zijn met military lading of naar Europa. Of door het Suez Kanaal naar een of ander land in die buurt daar. Ook bleef je een paar dagen binnen en kon je tenminste rustig de wal op gaan wat op een container schip bijna onmogelijk was.

Met de "Pioneer Contender" maakte ik een reis van New York naar Bremerhaven en daar kwam een lading aan boord bestemd voor Izmir en Istanbul in Turkey. De eerste haven was Izmir, een hele fijne stad en vervolgens de kant uit van Istanbul. In de buurt van Canakkale komt een loods aan boord die je dan door de Dardanelles en de Zee of Marmara brengt en zo door naar Istanbul. Ik was daar nog nooit geweest en het was allemaal vreemd voor mij. In ieder geval het was nog een eind stomen. Enfin,die loods was een aardige man, sprak good Engels, en we hadden helemaal geen problemen. Een paar dagen in Istanbul door gebracht, aan de wal en veel gezien natuurlijk, en toen was het weer afgelopen. Deze maal hadden we een loods die was, laten we maar zeggen een beetje vreemd deed en toen we in open water zaten verdween hij regelmatig. Mijn hut was onder de brug en tegenover mijn hut was een pantry, met ijskast, waar ik dan verschillende dingen in had gezet. Zoals b.v. blikjes fruit, bier, orange juice en dingen die ik zelf had gekocht in Bremerhaven zoals Brie kaas.Net achter de brug had ik een z.g. sea cabin waar ik kon slapen als het slecht weer was, of mistig, en kon ik vlug aanwezig zijn als het nodig was. Die sea cabin werd ook door de loods gebruikt en hij kon daar naar de w.c. gaan en zijn koffer of tas neer zetten. Deze knaap had een grote tas bij zich en ik had daar helemaal geen aandacht aan besteed. Maar die vent was zo vaak weg dat ik toch wel een beetje argwaan kreeg. Zo op een gegeven moment was hij weer verdwenen en toen dacht ik zal toch eens in die tas kijken Kwam ik tot de ontdekking dat hij mijn ijskast plunderde iedere keer als hij naar beneden ging. Ik dacht nou jij denk misschien dat je slim ben maar voor deze jongen ben je niet slim
genoeg. Zo toen heb ik alles uit die tas gehaald, gekeken of hij in de buurt was, en toen het hele zaakje
weer netjes terug gezet in de ijskast. En natuurlijk de pantry op slot gedaan. Toen kwam het moment dat hij van boord zou gaan pakte zijn tas en kwam hij tot de ontdekking dat daar niets meer in zat. Geen woord kwam er over zijn lippen maar toen hij aan dek stond, wachten tot de loodsboot langszij kwam, stootte hij zijn kop een paar keer hard op het luik en keek hij naar boven of ik dat wel had gezien. Had ik inderdaad gezien en ik nam dat aan als een soort "Mea Culpa" Met andere woorden hij gaf te kennen dat hij verkeerd was geweest en langs die weg, kopstoten op het luik wilde hij dat laten zien. Zo met lege tas is hij van boord gegaan en hij zal daar later nog weleens aan terug gedacht hebben.

Hier afgebeeld de "American Legacy" een omgebouwd vrachtschip van de Mariner type en het was voorheen de "Pioneer Ming". Deze schepen, Mariner type, voeren op Australia en het Verre Oosten. Ik was eerste stuurman op de "American Legacy" en later was ik gezagvoerder op de "American Alliance" een zusterschip. Met de "American Legacy" voeren we eerst op Europa maar later gingen in the Far East dienst.

Leendert Don

captndon@bellsouth.net